هیله فریال نماینده «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) بنابر دعوت «جنبش آزاد زنان» (TJA) که قبلا بنام «کنگره آزاد زنان کردستان» (KJA) مسمی بود، سفر ده روزه‌ا‌ی به ترکیه و عمدتا مناطق کردنشین آن داشت. وی در جریان این سفر با رهبران زن کرد، شاروال‌ها و سازمان‌های زنان ملاقات نمود.
او به تاریخ ۲۱ مارچ ۲۰۱۷ در بزرگترین جشن نوروزی کردها در دیابکر شرکت ورزید. باوجود تهدیدهای دولت فاشیستی اردوغان، بیش از یک میلیون تن در این مراسم گردهم آمده بودند. چهره‌های سرشناس و مبارز کرد چون عثمان دایدیمیر (Osman Daydemir) سخنگوی پارلمانی «حزب دموکراتیک خلق‌ها» (HDP)، دیلیک اوکالان (Dilek Ocalan) نماینده HDP در پارلمان، لیلا گوین (Leyla Guven) از روسای DTK، اونور حمزه‌گل (Onur Hamzaoglu) سخنگو HDK، حمید ترک معاون شاروال شهر ماردین، از جمله سخنرانان برنامه بودند. همچنان یک مادر به نمایندگی از سازمان «مادران صلح» و خانواده شهدا صحبت نمود. در این جشن برعلاوه سخنرانی‌ها آهنگ‌ّهای انقلابی و رقص سنتی کردی به احترام و حمایت از مبارزان و چریک‌های کرد، اجرا گردید. شرکت‌کنندگان پرچم‌ّهای «حزب دموکراتیک خلق‌ّها» و شعار «نه» (نه به همه‌پرسی فرمایشی‌ای که قرار به زودی در ترکیه برگزار گردد که براساس آن اردوغان تلاش دارد با تغییر قانون اساسی، جایگاه یک امپراتور را برای خودش دست و پا کند) را حمل می‌کردند. همچنان در جریان این برنامه از جیاگر، قومندان سور (Sur)که ماه‌ها در برابر حملات داعشیان مقاومت نموده است قدردانی صورت گرفت.
در این برنامه نمایندگانی از ایتالیا، اسپانیا، سویس، فرانسه، ناروی، ایرلند، افغانستان و اسکاتلند اشتراک نموده بودند.
نماینده «راوا» با جیلان باغریانک (Ceylan Bağriyanik) رییس «جنبش آزاد زنان»نماینده «راوا» با جیلان باغریانک (Ceylan Bağriyanik) رییس «جنبش آزاد زنان» ملاقات نمود. خانم باغریانک از فعالیت «حزب دموکراتیک خلق‌ها» بین زنان معلومات داد و در مورد مبارزات زنان افغانستان از نماینده «راوا» معلومات کسب کرد. وی گفت: «رهبر ما اوجالان می‌گوید مشکل زنان، مشکل مردان هم است. خط مشی جدید جنبش ما در برگیرنده فعالیت‌های دموکراتیک، اقتصادی، محیط‌زیستی و رهایی زنان می‌باشد. این باعث شد تا مسئله زن در محراق مبارزه ما قرار گرفته رهایی زن به عنوان راه حل مسایل ما مطرح گردد. این نظریه باعث حرکت زنان ما شد. زنانی که جرات بیرون شدن از خانه را نداشتند، حالا به دلیل شعار ما فعال اند.... ما سیستم خودسازماندهی برای زنان را در تمام سطوح داریم. حالا آنان به قدرت و پیشرفت خود پی برده اند.»
باغریانک در پایان ملاقات به نماینده «راوا» گفت: «از صحبت با خودت نکات زیادی را آموختم. ما درودهای صمیمانه خویش را به رفقای افغان خود می‌رسانیم. از لحاظ فزیکی و جغرافیایی ما یکجا نیستیم، ولی با مبارزه خود در یکدیگر تبارز می‌نماییم. به گفته ما کردها، مسافران عین جاده هستیم. ما جنبش زنان را در افغانستان از سال‌ّهای ۱۹۷۰ تعقیب می‌کنیم، این جنبش ما را نیرو می‌دهد. از این به بعد تلاش می‌کنیم تا فعالیت‌ّهای مشترک داشته باشیم. جنبش شما می‌تواند به عنوان مثال سیستم زندگی زنان کرد را عملی نماید. این بدین معنی نیست که شما سیستم ما را دنبال نمایید، زیرا این سیستم ماست، اما شما می‌توانید آنرا تعقیب کنید بخاطری که این سیستم برای زنان است.»
هیله با دو گروپ از اعضای خانواده شهدا و زندانیانی دیدار نمود که بیشتر آنان در جنگ علیه دولت مستبد اردوغان جان خود را از دست داده اند. او همچنان با مادرانی از سازمان «مادران صلح» و بازماندگان شهدای میادیر (Meyadir)ملاقات نمود.
رافیه یکی از اعضای «مادران صلح» گفت: «ما داستان مشترک با مادران افغان داریم. در شرایطی که مادران افغان بسر می‌برند ما زنان کرد هم عین زندگی را داریم. ما می‌دانیم که دو یا سه تن از یک خانواده دستگیر شده است، ما مادرانی را می‌شناسیم که مزار فرزندان خود را نمی‌دانند کجاست که بر آن سوگواری نمایند، ما مادرانی داریم که فرزندان شان ناپدید شده اند و آنان صدها پرسش بی‌جواب داشته تمام عمر عذاب می‌کشند.»
او گفت: «ما راه فرزندان خود را تا دم مرگ ادامه می‌دهیم. حالا ما برپا شده‌ایم. ما روی پاهای خود هستیم و محکم خواهیم ایستاد. ما سلام‌های خود را به مادران افغان می‌فرستیم. درد و اشک ما یکی است.»
دو مادر با هم یکجا گفتند: «مقاومت کردن به معنی زنده ماندن است و ما با مقاومت پیروز می‌شویم.»
میادیر (Meyadir)روی کمک به خانواده‌ّها در بازیابی اجساد فرزندان شان، خاک‌سپاری و مراسم فاتحه‌خوانی نموده است. آنان برخورد غیرانسانی دولت فاشسیستی ترکیه را در مورد جوانان شهید کرد، مخصوصا چریک‌ها شرح دادند و گفتند که آنان بدینوسیله جنگ روانی را با خانواده‌ها انجام می‌دهند. این مادران داستان‌های مثله کردن چریک‌ها را توسط ملیشای دولت بازگو کردند که توسط خانواده‌های شان قابل شناخت نبودند، دولت از تحویل اجساد به خانواده‌های شان انکار می‌نماید و نمی‌گذارد تا اجساد دفن شده و مراسم فاتحه‌خوانی که معمولا شکل اکسیون اعتراضی را به خود می‌گیرد برگزار نمایند. دولت به منازل شهدا حمله می‌کنند تا فضای وحشت ایجاد نماید. زنان بعد از کشته شدن برهنه روی سرک انداخته می‌شوند، زنان حامله کشته می‌شوند. یکی از مادران گفت: «دولت اجازه نمی‌دهد مبارزان کرد در یک محل دفن شوند. آنان تحمل یکجا بودن ما را ندارند، چه زنده باشیم چه مرده.»
یکی از فعالان در اخیر گفت: «ما هزاران داستان اینگونه داریم. ما سلام‌های خود را به خانواده شهدای افغانستان می‌فرستیم.»
قابل یادآوریست که یکی از رهبران این سازمان قرار بود در این ملاقات حضور داشته باشد، اما از سوی دولت دستگیر شد و در همین اواخر دو تن دیگر از اعضای آنان نیز به زندان افکنده شدند.
نماینده «راوا» با گلستان اکیل (Gulistan Akel) شاروال شهر باتمن دیدار نمود. وی از جمله ۳۴ زنی‌ست که به عنوان شاروال در کردستان انتخاب شد، او از سمت خود برکنار و زندانی شده بود. او در مورد برنامه خود زیر عنوان «بودجه‌بندی جنسیتی» برای توانمند ساختن زنان صحبت نمود. این برنامه شامل ایجاد کوپراتیف برای زنان، مجامع، اکادمی و مراکز امن برای زنانی که خشونت دیده اند، می‌شود. وی اضافه نمود که مدل اقتصادی کرد متفاوت با مدل اقتصادی دولت ترکیه می‌باشد. آنان بودجه شهر را از فعالیت‌ّهای درآمدزای خود بدست می‌آورند و کمتر به دولت ترکیه وابسته اند.
همچنان نماینده «راوا» با فیگن اراس (Figen Aras) عضو کمیته اجراییه اکادمی زنان «جنبش آزاد زنان» ملاقات نمود. اکادمی زنان عمدتا روی دایر نمودن کارگاه‌های آموزشی در مورد تاریخ زنان، فمینیزم، آگاهی جنسیتی و دیگر مسایل مربوط به جنسیت تمرکز دارد. او در مورد برنامه‌های آموزشی نهادش گفت: «اگر شما در سرک با مردم در مورد زنان افغان صحبت نمایید، تصویری که آنان دارند اینست که زنان افغان ضعیف، ستمدیده و در برقع اند، اما افغانستان قهرمانان زن و حتی الهه‌ها دارند، ما می‌خواهیم این جنبه تاریخ افغانستان را برجسته سازیم. تمام زنان باید در مورد مبارزه، انرژی و اهداف ملالی جویا بدانند.»
در جریان سخنرانی هیله، عایشه گوکان (Ayşe Gőkkan) سخنگوی «جنبش آزاد زنان» در مورد مبارزات زنان کرد صحبت نمود و اظهار داشت که باید همبستگی بین‌المللی بیشتر ایجاد گردد.
هیله یک کارگاه آموزشی را برای زنان «جنبش آزاد زنان» پیش برد که طی آن در مورد مبارزات «راوا»، وضعیت سیاسی افغانستان، شرایط اسفبار زنان افغان و جنبش‌های مقاومت علیه اشغال و بنیادگرایی، بحث نمود.
نماینده «راوا» در استانبول در برنامه‌ا‌ی شرکت ورزید که صد زن از سازمان‌ّهای مختلف سرتاسر ترکیه شرکت جسته بودند. شعار اصلی این برنامه «زنان قویتر با هم هستند» بود. هیله در این برنامه در مورد وضعیت زنان افغانستان و فعالیت‌های «راوا» بحث نمود. همچنان او با «انجمن زنان کارگر» و «سازمان زنان مسلمان» دیدارهایی داشت.
در جریان این سفر نماینده «راوا» با مطبوعات مختلف کردی و ترکی مصاحبه‌هایی نیز انجام داد.
جشن نوروزی در «امید» که یک میلیون تن در آن شرکت نموده بودند. 
نماینده «راوا» با اعضای (TJA) در دفتر مرکزی آن.
نماینده «راوا» با فیگن (چپ) وعایشه گوکان (Ayşe Gőkkan) سخنگوی «جنبش آزاد زنان»
نماینده «راوا» با مادرانی سازمان « مادران صلح».
نماینده «راوا» در جریان کارگاه آموزشی برای اکادمی زنان «جنبش آزاد زنان»
نماینده «راوا» در جریان ملاقات با « انجمن زنان کارگر».
