نماینده «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» به تاریخ ١۶ اپریل ١۹۹۶ به دعوت (انجمن هیئت وكلای پشاور) سخنرانی‌ای در تالار آن انجمن داشت. «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» برای اولین بار فرصت یافت تا در انجمن مذكور برای دفاع از نظرات خود و افشای اعمال جنایتكاران بنیادگرا در افغانستان جهت روشن ساختن اذهان قانوندانان در مورد وضع واقعی در كشور، صحبت نماید.
جلسه سخنرانی ساعت ٣۰:١۰ قبل از ظهر با شركت ١۵۰ وكیل و قانوندان و تعدادی از خبرنگاران آغاز گردیده و دونیم ساعت ادامه یافت.
در جریان سخنرانی افشاگرانه‌ی نماینده «راوا»، دو وكیل بنام های فداگل و اختر بلند با انگشت شمار همفكران شان بمثابه عوامل جماعت اسلامی قاضی حسین احمد و بنیادگرایان افغانی اعتراض نموده می‌خواستند با چیغ كشیدن و هیاهو سخنرانی نماینده «راوا» را برهم زنند، اما از سوی اكثریت وكیلان و رئیس انجمن آقای مسعودالرحمن مورد سرزنش قرار گرفته و حتی عده‌ای از قانوندانان خواهان اخراج آنان از سالون بودند.
متن كامل سخنرانی نماینده «راوا» كه با كف زدن های ممتد حاضران مجلس استقبال می‌گردید در همین شماره به زبان پشتو درج گردیده است.
نماینده «راوا» بعد از ختم صحبتهایش مجدداً از قانوندانان هیاهوگر خواست اگر سوالی دارند مطرح نمایند. فداگل سوالی مطرح نمود كه با توضیحات جامع نماینده «راوا» خاموش شد.
بعداً فداگل از رئیس انجمن پرسید كه چرا «راوا» را برای سخنرانی دعوت نموده است و در آینده باید از همچو سخنرانی هاییكه هدفش تحقیر و زدن شخصیت «رهبران» افغان می‌باشد جلوگیری شود.
مسعودالرحمن در پاسخ گفت: «ما رسماً از سازمان ها و شخصیت های سیاسی جهت ایراد سخنرانی دعوت می‌نماییم. «راوا» نیز بنابه دعوت رسمی ما در این انجمن شركت نموده و در آینده هم در فرصت‌های مناسب از ایشان دعوت خواهد شد ما از قاضی‌حسین‌احمد نیز دعوت كرده بودیم.» فداگل در مقابل حرفهای نماینده «راوا» در مورد طرفداری خیانتكارانه‌ی جماعت اسلامی پاكستان از گلبدین و ربانی و غیره با وقاحت بی‌مانندی گفت: «ما (جماعت اسلامی) افتخار می‌كنیم كه چنین رهبرانی را تربیه نموده‌ایم.» كه با خنده حاضران مواجه شد.
فردای آن روز فداگل با همكاری جمعی دیگر از وكلای طرفدار جماعت اسلامی امضای ۴۵ وكیل را به منظور اقامه دعوا علیه مسعودالرحمن جمعآوری كردند كه سایر وكیلان و حقوقدانان آن را فقط به استهزأ گرفتند.
متن سخنرانی نماینده «راوا» به دعوت انجمن هیئت وكلای پشاور در مطبوعات محلی انعكاس وسیعی داشت.
