«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) روز جهانی زن را طی محفلی در کابل در ۹ مارچ تجلیل نمود. علاوه بر شرکت بیش از ۲۰۰۰ زن و مرد هموطن ما، ۲۲ تن از هوادران «راوا» از امریکا، اسپانیا و ایتالیا نیز در محفل حضور داشتند.
محفل با دکلمه شعر مینا (هرگز بر نمی‌گردم) و یک دقیقه سکوت به نشانه احترام به بیستمین سالروز شهادت رهبر بنیانگذار «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» آغاز گردید و به تعقیب آن شاگردان مکاتب و پرورشگاه‌های «راوا» سرود میهنی و انقلابی از آن جمله آهنگ مشهور بر روی شعر مرضیه اسکویی (من یک زنم) قهرمان جانباخته‌ی ایرانی را خواندند. باید گفت که علاوه بر ارائه زندگینامه مختصر مرضیه اسکویی توسط یک عضو «راوا»، تصویر بسیار بزرگ او نیز زینت‌بخش ستیژ شده بود.
ادامه‌ی: تجلیل هشتم مارچ در زن ستیزترین کشور جهان
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) با وجود تهدید و ترور بنیادگرایان و محدودیت های فراوان دیگر باز هم موفق شد هشتم مارچ روز جهانی زن را طی محفلی در كابل برگزار كند.
محفل ساعت یك و نیم بعد از ظهر در یكی از هوتل ها با شركت بیش از ۱۸۰۰ تن هموطنان زن و مرد و ۱۲ تن از هواداران ایتالیایی ما آغاز گردید كه تا۶ شام ادامه یافت. برنامه شامل سخنرانی ها، دكلمه اشعار، سرودهای میهنی و انقلابی، نمایشنامه ای به نام «پارلمان»، اعطای لوح «راوا» و در آخر اجرای چند آهنگ توسط دوستان هنرمند ما گروه «كاروان» و گروه «آریا» برای ابراز همبستگی با «راوا» كه محفل را بیشتر غنی ساختند، بود.
ادامه‌ی: گـرامیداشت هشتم مـارچ
گزارشی از تظاهرات «راوا» به مناسبت ایلغار بنیادگرایان به كشور
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) امسال سیزدهمین سالگرد تجاوز بنیادگرایان جنایتكار را طی تظاهراتی در اسلام‌آباد با شركت حدود ۱۰۰۰ نفر تقبیح نمود.
تظاهركنندگان شعارهای «سیاهتر از هفت ثور هشت ثور»، «زنده باد آزادی، دموكراسی، سكیولاریزم»، «سازش با هر گروهی از بنیادگرایان خیانت است!»، «"ائتلاف شمال" خونریزترین دشمنان حقوق بشر اند!»، «جنایتكاران جنگی باید محاكمه شوند!» و... سر داده و در كنار شعارهایی مانند «دموكراسی بدون سكیولاریزم (جدایی دین از دولت) دموكراسی دم بریده خواهد بود!»، «افغانستان فقط با انحلال تمامی جنایتكاران بنیادگرا و شركای شان آزاد خواهد شد!»، «زنان و مردان شرافتمند افغانستان هرگز اجازه نخواهند داد استبداد مذهبی یا غیرمذهبی دیگری در كشور ما پا گیرد!»، تصاویری از مینا، پلاكارت‌هایی از ویرانی‌های كابل، عكس‌های چلیپا كشیده شده‌ی رهبران خاین جهادی را با خود حمل می‌كردند كه توجه خبرنگاران و تماشاچیان را جلب می‌نمود.
ادامه‌ی: هشت ثور سیاهتر از هفت ثور
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) از روز جهانی زن برای نخستین بار در كابل هنوز ویران و اسیر جنگ‌سالاران طی محفلی تجلیل نمود.
محفل امسال در ۱۰ مارچ در هوتلی با شركت بالغ بر ۱۳۰۰ تن هموطنان زن و مرد ما ساعت ۲ بعد از ظهر آغاز شد و ۵ عصر خاتمه یافت.
سالن محفل با شعارها، پوسترهای «راوا» و عكس‌های مینا و زنان قهرمان دیگر وطن مزین گشته بود. شعار اصلی «رهایی زنان بدون كسب دموكراسی استوار بر سكیولاریزم....» به خوبی نشاندهنده این واقعیت بود كه در جو هنوز جنایت‌سالاری، تمركز فقط روی به اصطلاح مسایل و مشكلات مربوط به زنان و ندیدن ارتباط آن با وضعیت مجموع كشور، به معنی طفره رفتن از مبارزه جدی ضد بنیادگرایان زن‌ستیز است كه تا زمانیكه بساط شان به مثابه عاملان درجه یك بدبختی‌های كشور ما چیده نشود، آزادی زنان فقط شعاری میان تهی بیش نخواهد بود.
ادامه‌ی: بـزرگداشت هشتم مـارچ
ادامه‌ی: دو تصدیقنامه افتخاری به «راوا»
ادامه‌ی: جایزه «ارتقای موقعیت زنان» به «راوا»
ترجمه فشرده‌ی فارسی این مصاحبه مندرج در مجله اقتصاد (شماره دوم، مارچ ـ اپریل ۲۰۰۳) كه امكان درج در شماره گذشته را نیافت، اینك بنابر درخواست مكرر شماری از خوانندگان ارجمند، تقدیم می‌شود.
... اینجا با یكی از رهبران محترم «راوا» (سحرصبا) مصاحبه نموده‌ایم. سحرصبا نام مستعار است. یكی از صفات سحرصبا اینست كه دختری با منطق و بصیرت است، تحمل، شكیبایی و تواضع فراوان دارد و در ضمن بسیار سختكوش و پر كار است. علاوه بر این صبا یك معلم لایق و مهربان است و در عرصه سیاست تجارب كافی دارد. صبا به كشورهای زیادی سفرهای سیاسی داشته و به همین دلیل دارای روابط وسیع بین‌المللی است. بخاطر مسایل امنیتی بیشتر ازین درباره‌اش نمی‌توانیم بنویسیم. ولی اینقدر باید بگوییم كه سبا با اینكه خود را مسئول روابط خارجی «راوا» می‌گوید اما پیداست كه از اعضای با صلاحیت و با نفوذ «راوا» است. امید این مصاحبه برای خوانندگان مجله «اقتصاد افغانستان» جالب باشد.
اداره مجله از افكار هیچ كس نمایندگی نمی‌كند. ما اینجا بخاطر احترام به آزادی بیان، نظرات «راوا» را بدون كم و كاست می‌آوریم. و این بخاطری كه بعضی از نشریات در مضامین و مصاحبه‌های «راوا» تا حد زیادی تمایلات خود را دخیل می‌سازند. ولی ما بخاطر اجتناب ازین امر، افكار اصلی «راوا» را به دوستان خود تقدیم می‌كنیم.
ادامه‌ی: ما در افغانستان نظام سكیولر می‌خواهیم
زنان از ستمكاری طالبان بر خود می‌گویند
نوشته كارول‌میمت،
«یواس‌ای تودی» USA Today ،
۲۰ مارچ ۲۰۰۲
هیچ خاطرات غم‌انگیز جهان دردناكتر از خاطرات افراد جوان آن ملت نیست. همان طوریكه هولوكاست (قتل عام و سوزاندن یهودیان در كوره‌های مرگ دوران
هیتلر) و میدان‌های كشتار كامبوج، خاطره دردناك بی‌پایان دوران كودكی را
زنده می‌سازد، قساوت و درنده‌خویی چند دهه در افغانستان رنگ خاصی به این
نوع ادبیات می‌بخشد. اما از آنجاییكه صدمه روحی تازه است و سیاست در
افغانستان غیرمطمئن، دو زن جوان داستان شان را با نام مستعار با مردم جهان
در میان می‌گذارند. برای آنان توجه به اعضای فامیل و اعضای سازمانی مثل
(جمعیت انقلابی زنان افغانستان) از توجه به خود شان بیشتر اهمیت دارد.
«داستان زویا» یك حكایت ساده اما واقعبینانه‌ی دختریست كه پدر و مادرش
توسط بنیادگرایان مسلمان، زمانی كه وی ۱۴ سال داشت كشته می‌شوند. زویا از
ترس اینكه هویت‌اش فاش نگردد، جزئیات چگونگی قتل پدر و مادرش را برملا
نمی‌سازد. اما ناپدید شدن والدین او را وامی‌دارد تا كار شان - بخصوص تعهد
مادرش بخاطر كمك به قربانیان آزار و اذیت جنسی، جسمی و روانی در افغانستان
- را ادامه دهد. زویا در ۱۹۹۲ در ۱۴ سالگی با مادركلانش به پاكستان می‌رود. و
در مكتبی كه توسط «راوا» فعال بود درس می‌خواند. همانطوریكه «داستان زویا»
شروع می‌شود، او بخاطر یك ماموریت از طرف «راوا» از مرز پاكستان گذشته داخل
افغانستان می‌شود و این اولین سفرش به زادگاهش در ظرف ۵ سال می‌باشد. در
حالیكه از پشت جالی چادری‌اش كه پلك‌هایش را می‌ساید به بیرون نگاه
می‌كند، نگران است كه مبادا طالبان دستكولش را جستجو كرده و عكس‌هایی از
كشتار، سنگسار، سوزاندن یا به دار زدن توسط طالبان و همچنان عكس‌های مردانی
را بیابند كه بازوهای شان بخاطر دزدی قطع شده و زنانی كه سر انگشت‌های
شان به جرم رنگ ناخن زدن بریده شده‌اند. زویا در كودكی در كابل مادر
شجاع‌اش را - هنگام تبلیغ «راوا»، همراهی می‌كرد. زویا در دیدار با دو
روزنامه‌نگار خارجی كه او را تشویق می‌كردند تا داستانش را در كتابی با مردم
دنیا در میان بگذارد، از آنان پرسید: «چه چیزی در قصه‌اش ویژگی دارد؟»
«داستان زویا» مثل داستان لطیفه، یك داستان جهانی نقض حقوق بشر است. این
حقیقت كه ما نمی‌توانیم چهره‌های این نویسندگان جوان را ببینیم یادآور
دردناك شرایط پر درد آنان و نقش‌هایی است كه در رشد و تغییر كشور شان بازی
خواهند نمود.
ادامه‌ی: دو بررسی از كتاب «داستان زویا»
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» با شعار «هشت ثور سیاهتر از هفت
ثور» طی تظاهراتی با شكوه این روز ننگین را كه سرآغاز قدرت‌گیری ددمنشان
بنیادگرا در افغانستان است، تقبیح نمود.
مظاهره با حضور حدود ۱۵۰۰ تن از زنان و كودكان مهاجر از مقر سازمان
ملل‌متحد شروع شد اما بنابر مداخله پلیس پاكستان تظاهركنندگان نتوانستند مسیر
تعیین شده را بپیمایند، معهذا با شعاردادن‌های ممتد و سرود خواندن و سخنرانی‌ها
فضا را گرم و پرهیجان ساخته و لحظه به لحظه به تعداد تماشاگران افزوده
می‌شد.
ادامه‌ی: هشت ثور تاریكترین لحظه در تاریخ ما
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» راوا به مناسبت گرامیداشت هشتم
مارچ روز جهانی زن را در سال جاری در حضور تعداد كثیری از اعضا و دوستداران
داخلی و خارجی، نمایندگان احزاب و گروه‌ها، و شخصیت‌های مترقی طی محفلی با
شكوه در گرین‌شادی‌هال پشاور تجلیل كرد.
تالار با شعارهایی به دفاع از دموكراسی و بر ضد بنیادگرایی به زبان‌های
فارسی، پشتو، اردو و انگلیسی، تصاویر مینا، سایر شهدا و نیز اناركلی‌هنریار و
ملالی‌جویا و تصاویر گویای جنایت‌ها و توحش جهادی و طالبی آراسته شده بود. در
گوشه‌ای میز نشریات و صنایع برای فروش قرار داشت.
ادامه‌ی: زنـده باد ۸ مارچ!
