خنجری بر حنجره‌ی دژخیمان

داوود سرمـد شاعر انقلابی‌ كشور ما در سال‌ ۱۳۲۸ در سرای‌ خواجه‌ شمالی‌ به‌ دنیا آمد. بعد از ختم‌ مكتب‌ وارد فاكولته‌ ساینس‌ شد و آنرا به‌ پایان‌ رساند. سالهای‌ تحصیل‌ او در پوهنتون‌ مصادف‌ بود با اوج‌ جنبش‌ دموكراتیك‌ نوین‌ كه‌ او هم‌ از چهره‌ های‌ درخشان‌ و سرشناسش‌ به‌ شمار می‌رفت‌. او كه‌ در هیچ‌ دوره‌ای‌ از زندگی‌ پر افتخار سیاسیش‌ دچار یأس‌ و ركود فعالیتهای‌ انقلابی‌ نشد و در اشعار خنجرگونش‌ عشق‌ به‌ توده‌ها و ندای‌ آتشین‌ آزادیخواهی‌ را فریاد می‌كرد، به‌ خارچشم‌ باندهای‌ میهنفروش‌ پرچم‌ و خلق‌، باند سیاه‌ اخوان‌ و رژیم‌ وقت‌ بدل‌ شده‌ بود.

سرمد چنانكه‌ در شرایط‌ حاكمیت‌ استبداد داوود از مبارزه‌ باز نه‌ ایستاده‌ بود، وقتی‌ كودتای‌ ۷ ثور به‌ وقوع‌ پیوست‌ بیشتر از پیش‌ انرژی‌ و استعدادش‌ را در راه‌ متشكل‌ و آگاه‌ گردانیدن‌ مردم‌ ما از طریق‌ پیوستن‌ و همكاری‌ با سازمانهای‌ انقلابی‌ به‌ كار گرفت‌. او با شخصیت‌ متین‌ و پروقار انقلابیش‌ از آن‌ روشنفكران‌ سست‌ عنصر و دون‌همتی‌ نبود كه‌ در بدل‌ زنده‌ ماندن‌ یا پذیرش‌ چوكی‌ و «مقامِ» دست‌ نشاندگان‌ به‌ ایده‌الها و شرفش‌ پانهاده‌ و با سگان‌ مسكو از در سازش‌ پیش‌ آید. این‌ موجب‌ شد تا خاینان‌ پرچمی‌ و خلقی‌ كه‌ كینه‌ای‌ از وی‌ در دل‌ داشتند، نامش‌ را در صدر لیست‌های‌ شكار انقلابیون‌ قرار دهند.

سرانجام‌ داوود سرمد در سرطان‌ ۱۳۵۸ دستگیر شد و به‌ احتمال‌ قوی‌ در همان‌ ماه‌ در پولیگونهای‌ پلچرخی‌ به‌ شهادت‌ رسیده‌ است‌.

آخرین مطالب