ماهنامه «آگاهی» حاوی مطالب ضد خلق و پرچم، ضد فاشیزم بنیادگرایان جهادی و طالبی در ولایت هرات بصورت تایپی و با كاربن پیپر چاپ و تكثیر می‌شود. در شرایطی كه نشریات مبتذل با سیاست سازشكاری مقابل خاینان بنیادگرا در داخل و بخصوص خارج كشور همچون سمارق سر بلند می‌كنند، انتشار «آگاهی» مایه دلگرمی است. ما بنوبه خود امید داریم «آگاهی» با غلبه بر تمام مشكلات، هیچگاه از انتشار باز نمانده و نه فقط در هرات بلكه در بسیاری از نقاط دیگر كشور نیز در دسترس آزادیخواهان قرار گیرد.
«آگاهی»، بنیاگرایان مزدور و طالبان خودفروخته را مسئول فجایع و مصایب امروزی افغانستان قلمداد نموده، مبارزه علیه آنان را وظیفه خطیر هر فرد وطنپرست دانسته و خواهان محاكمه و مجازات سران باندهای جهادی و طالبان گردیده است.
«آگاهی»، عملكرد بنیاگرایان و طالبان را در برخورد به مسئله زن محكوم كرده به مبارزه و نقش زنان در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اهمیت بسیار قایل است. چنانچه در شماره چهارم (۱۵ جوزا ۱۳۷۵) می‌خوانیم:
«بعد از بقدرت رسیدن باند اخوان در سال ۱۳۷۱ هیچگونه توجهی به نقش زنان كشور نشده و زنان را زیادتر با شلاق «حجاب» كوبیدند، مرز مشخص بین زن و مرد كشیده و طوری وانمود ساختند كه اگر مرد، زن را ببیند غرق فساد می‌گردد. در اینجاست كه عقاید زن زیر پا گردیده و او را ام‌الفساد معرفی می‌نمایند و به همین سبب توصیه می‌كنند كه كار زن در خانه و پرورش اطفال است و زن نباید در كار اجتماعی شركت كند. این موضوع توسط باند خاین طالبان كاملاً جامه‌ی عمل پوشید. در حالیكه زنان عفت و اخلاق اجتماعی را بیشتر مراعات می‌نمایند و در بسا كارها نسبت به مردان مبتكرتراند. باید آنانرا به كار سیاسی انقلابی دعوت و متشكل نمود، زیرا بدون شركت زنان هیچ انقلابی به پیروزی نمی‌رسد.
ما به خوبی آگاهیم كه مبارزه زنان برای آزادی شان نمی‌تواند از طریق دشمنی با مردان بدست آید بلكه باید از طریق مخالفت با عقایدی كه زنان را زندانی خانه می‌كند كسب شود.»
از شماره چهارم ماهنامه‌ی «آگاهی»
بـــه زنــدانـی كـه لـــرزد از صفیــرم
مگــــو ای زنـــدگــی دیگـر اسیــرم
بـــرافــــــروزم بكـاخ دشمـــن آتـش
شــرارم، شعلــه‌ام شـــورم نفیـرم
سـر سازش نــدارم با تو ای خصـم
كمــان خصلــت نیـم كوبنــده تیــرم
چــو جنــرال زادگـان پــرچــم افــراز
پـیـــــــام ازمـنــــــد والا نـگیـــــــرم
بـــــــه مـــــزدوران اربـــاب زر و زور
چنیـن فریـــاد مــی‌دارد ضـمیــــرم
چــه خونیـن است راه رستن خلق
جـز این ننگ است گر راهی پذیـرم
