دستگیری ژرف نگر- امریکا،

شعر، نامه و اصلاحی که در شعر تان تذکر داده بودید، رسید.

قیمت وهزینه پستی «پیام زن» شماره 46 را به حساب بانکی ما ارسال کنید. قسمتی از شعر «بهار افغانستان»:

بهار افغانستان

پس از سختی و تکلیف زمستان

پس از اندازه وغم، رنج فراوان
بهار سبز و خرم شد نمایان

بسر بگرفته چتر ابر نیسان
دهم مژده مبارک نوبهاران

بگیتی و برای چشم براهان
بهارآمد. ولی نیست این بهاران

برای مردم آواره افغان
بهار آمد مگر افسوس و ارمان

خزان و کارزار است میهن مان
شده چند سال نداریم ما بهاری

بهار ماست همه فریاد وافغان
وطنداران بنامیم این بهار را

بهار کشت و خون و رنج و حرمان
وطنداران! وطن ویران جنگ شد

نمی آید بهار در ملک ویران
درین موسم که وقت کشت و کاراست

شده مصروف جنگ بیچاره دهقان
اگر باغ و زمین است یا زراعت

شده پامال جنگ پست اخوان
بجای سبزه و گل در چمن بین

دمیده هرطرف خار مغیلان
وطن را کرده است بیگانه اشغال

بزور دالر و پول روی قرآن
بجای خلق و پرچم، طالب امروز

شده نوکر دشمن، گوش بفرمان
شده طالب به اغیار نوکر نو

گرفته جای خلقی، پرچمی آن
ستم کردی تو بیش از خلق و پرچم

بحال مردم مسکین بی نان
ترا با نام طالب خادم دین

مسلح کرد عدوان تا بدندان
دم و گوش ترا چون سگ بریده

شدی ظالم بسان سگ تو نادان
نمودید بسته دست خلق و پرچم

بکار خاکفروشی طالب اخوان
طالب ها! دشمنان علم و فرهنگ

طالب ها! دشمنان علم وعرفان
نمودید گل چراغ علم و دانش

مکاتب را به خاک کردید یکسان
بدین وحشیگری ها و جنایات

نمودید سخت مردم را پریشان
نمی¬شرمی علیه مردم خویش

تو با دشمن نمودی عهد و پیمان
بحال خلق و پرچم کن نگاهی

نمی ماند ترا هم این دوران
شما را بیش ازین عمری نمانده

شما محکوم خلق، محکوم دوران

مهاجران افغان در جهنم جمهوری اسلامی ایران

عابد- ایران،

با تشکر فروان از نامه و گزارش تان، متأسفانه دو نامه قبلی را که یاد کرده اید هیچکدام بدست ما نرسیده اند ورنه حتماً به جوابش می پرداختیم. گزارش ارسالی را در همین صفحه می آوریم و آرزو می کنیم همیشه از شما چنین گزارش های داشته باشیم:

«به تاریخ 15 دلو 1375 یک شب بسیجی ها در اتاق ما وارد شدند و گفتند افغان ها همه حشیش (چرس) و مواد مخدر دارند. شروع به تلاشی نمودند و وقتی از این چیزها اثری نیافتند چند عدد کاست و کمی نسوار را بهانه گرفته به کلان تری (مأموریت پلیس) زنگ زدند و یک افسر و چند مأمور امنیتی آمدند همه را به کلان تری برده و زندانی کردند. ازینکه دیگر بهانه نداشتند گفتند شما پاسپورت ندارید و غیرقانونی کار می کنید. قاضی که تمام ماجراها را در تهران قضاوت می کند، به افغان ها همیشه کثافت و نجس می گوید. بعد از گرفتن رشوه از هر نفر مبلغ 15000 تومان از زندان آزاد گشتیم، در بین ما یک افغان را از زندان قصر که یکی از زندان های معروف است در دادسرا آورده بودند. او قصه نمود که 400 نفر افغان در زندان قصر زندانی می باشند.

آوارگان ما در ایران در هر جا مورد زخم زبان و لت و کوب و رشوه‌ستانی مأموران انتظامی قرار می گیرند. مهاجران سنی مذهب مخصوصاً با مشکلات سنگین‌تر مواجه اند. در کلانتری ها اگر شیعه باشید توسط رشوه آزاد می شوید اما اگر سنی باشید رد مرز و به تل سیاه برده می شوید. با اقوام تاجیک و ازبک چندان کار ندارند اما با پشتون ها برخورد بشدت غیرانسانی دارند. سپاه پاسداران تاجیک ها و ازبک ها را جهت ثبت نام در پادگان ها دعوت می نمایند و دو ماه تربیت نظامی داده بعد به افغانستان اعزام می کنند. تعدادی از هزاره ها را در پادگان های سپاه برده ماهوار 25000 تومان معاش برایشان می دهند. قرار اطلاع 700 نفر افغان در تهران فارس شهر تهران در یک پادگان سپاه هستند.

گشت و گذار افغان ها را در جاده¬ها مشکل ساخته اند. کارها از طرف وزارت کار تعطیل می شوند و یا جای کارگران افغان به کارگران ایرانی سپرده می شود تا مردم مجبور شوند که در پادگان‌ها بروند. بعضی ایرانی ها افغانها را طعنه می دهند که غربی‌ها در خانه‌هایشان سگ نگهداری می کنند اما ایرانی ها بجای سگ در خانه شان افغانی دارند (...)

"پیام زن" تنها نشریه‌ایست که صدای ما را به گوش همه جهانیان می رساند. ما هم انسان هستیم ولی رژیم ایران به ما به دیده حیوان می نگرد. در کشور ویران شده ما روز به روز از دست جهادی های جنایتکار از جمله نوکران کثیف رژیم فاشیستی ایران آتش جنگ شعله‌ورتر شده می‌رود پس ما کجا برویم؟ اگر ایران برای ما جا نمی دهد پس مرزهایش را باز کند تا ما در کشور دیگری برویم (...)

هر چه می گویم درد دلم بیشتر شده می رود. ما نمی توانیم در این¬جا صدای خود را بگوش جهانیان برسانیم، حتی در دفتر سازمان ملل نیز برای ما راه نمی دهند. این خواست من و صدها هموطنی هست که بطور جدی از شما یاری می خواهیم تا صدای ما را به گوش ملل متحد و سایر سازمان های بشر دوست جهان برسانید تا از این جهنم نجات یابیم.»

محمد ظاهرتږی- کویټه،

زمونږ له خواهم نیکی هیلی ومنی. ستاسو په پتی یو ځانګړی لیک سره د «افغانستان د بشر د حقوقو د فاجعی په خاطر نړیواله ذمه واری» یوه ګڼه در واستول شوه، هیله ده چی ترلاسه کړی به مو وی.

ادعانامه علیه «امید» نشریه ی چتلی‌خواران باند جنایتکار ربانی

داکتر عبدالحاج هاتفی- امریکا،

از مطلب ارسالی تان که قسمت هایی از آن را در ذیل ملاحظه می کنید متشکریم:

«هموطنان نهایت شریف، خواهران و برادران عزیز و فرزندان دلبند سلام!

(...) جریانات چهار سال اخیر کشور و رویدادهای آن در داخل و خارج کشور سبب فشارهای روحی و بدنی ما گردیده است. ما می بینیم که دستان نابکار و ناپاک دشمنان قسم خورده ملت افغان در ایجاد فاصله میان ملت واحد (افغان) شده می‌خواهد ملت افغان را بنام لسان، مذهب، منطقه و قوم جدا سازد. چگونه ما می توانیم نظاره‌گر باشیم و ببینیم که فرزندان ما را بجان هم انداخته و ازین اوضاع ناسامان داخلی کشور ما استفاده سوء نمایند و نفوذ خود را در منطقه و کشور ما حاکم سازند.

ما ریش سفیدان و سالمندان برای رهایی از عذاب وجدان و ترس از خداوند تصمیم گرفتیم تا همین پیشنهاد را ترتیب داده به شما فرزندان اصیل افغان نواسه‌های احمدشاه، محمود، میرویس، ملالی و نازو انا تقدیم نمائیم(...)

(...) پدران نیک‌اندیش و پاک‌سرشت ما حکایه می کردند که در آن زمان انگلیس های متجاوز و شیطان صفت روزی خر مرداری را گرفته هنگام شب آنرا در محوطه مسجد انداخته فردای آن روز همه جا آوازه انداختند که پیروان مذهب دیگر این عمل ضد عقاید اهل سنت را انجام داده. در نتیجه پیروان هر دو مذهب بدون تعقل بجان هم افتادند از کشته¬های همدیگر پشته ها ساختند. (...) و انگلیس ها خود در غندی بلند نشسته نظاره گر کشتن افغان توسط افغان بودند(...) مگر با وصف این همه کثافت‌کاری سرانجام بدست فرزندان اصیل مرز و بوم شکست خوردند و امپراطوری شان برای ابد توسط افغانان سقوط داده شد و با خجالت و سرافکندگی از خاک مقدس افغان رانده شدند و استقلال افغانستان را همت والای فرزندان صدیق بدست آمد (...)

روس¬ها و همسایه ها (چه شرقی چه غربی چه شمالی چه جنوبی) دریافته اند که هرگز در مقابله با ملت افغان پیروز نشده و نمی شوند. بنابرین برای تطبیق اعمال و امیال پلید و شیطانی خود متأسفانه افغان های سست عنصر، جاه طلب، ضعیف اراده و خاین را در بدل پول استخدام نموده افغان را توسط خود افغان بجان هم می اندازند. برای رسیدن به‌ آرمان نامقدس و غیرانسانی به یک سلسله نشرات و تبلیغات ضداسلامی و ضدافغانی دست¬زده تفرقه مذهبی، لسانی، قومی و منطقوی را دامن می¬زنند.

(...) از آنجایی که دیده می شود هفته نامه "امید" و رادیوی آقای محترم فیضی از مدت ها به نشر مطالب ضد اسلامی و ضد افغانی و دشنام به ملیت های نجیب افغان متوسل گردیده اند که صرف باعث ایجاد تفرقه، بدبینی و احساس کدورت در بین افغان ها می¬شود و حاصل دیگری ندارد. ما چندین بار با مدید مسئول آقای قوی کوشان و قبله گاه شان جناب غلام حضرت کوشان تلیفونی تماس گرفتیم و تقاضای نمودیم که دیگر با نشرات زهراگین خود ملت مظلوم افغان را ازین زیادتر دربدر و آواره نسازید، نگذارید شالوده جامعه افغانی درین دیار غربت توسط این تبلیغات از بین برود. باز هم عرض مکرر نمودیم از تفرقه¬افگنی و جنگ‌اندازی و دشنام دادن و کم بینی دست بردارید و اگر خیر تان نمی رسد شر نرسانید.

(...) اوشان به همین اشک های ما ریش سفیدان وقعی قایل نشدند. مجبور شدیم عرض خود را به شما عزیزان تقدیم نماییم.

آیا می شود که باین تبلیغات خصمانه آن ¬همه پیوندهای عمیق خانوادگی و بین الافغانی خود را از بین ببرید؟ برای وحدت ملت دست بکار شوید. ملت ما زخم های زیادی برداشته دیگر کارد به استخوان رسیده بس است به لحاظ خدا، قرآن و خون افغان بس است. آیا می توان به خاطر تبلیغات "هفته نامه امید" عده ما افغان های تاجک که همسران پشتون داریم و صاحب ده ها فرزند و ضدها نواسه و کواسه شده ایم از ناموس خود جدا شویم؟ اگر ما جسماً جدا شویم خون ما را کی جدا ساخته می تواند(...)

1- شما هم ای فرزندان صدیق افغان ازین محترمان بخواهید که به زودی ازین گونه تفرقه‌افگنی دست بردارند.

2- اگر نشد با نشریه "امید" و نشرات مشابه آن مقاطعه نمایید به این معنی که آن را نخرید و نخوانید.

3- به مالکان مغازه‌ها گوشزد نمایید که بخاطر منافع ملی و بین¬الافغانی، نه کدام تنظیم، حزب، گروه و گروپ خاص سیاسی نشریه "امید" را اجازه فروش ندهید.

4- اگر مالکان مغازه باز هم به عرض ما گوش ندادند با اوشان هم مقاطعه نمایید یعنی از اوشان هم سودا نخرید.

5- این همه را صرف برای خدا و بخاطر ایجاد صمیمیت بین برادران و خواهران افغان نمایید.

با عرض احترام

ریش سفیدان افغان کلفورنیای شمالی

بزرگان معزز و محترم،

شما از سر صفا و پاکدلی در برابر یک عده روشنفکر خاین که از پابوسی ربانی- مسعود و باندهای شان شرم ندارند، استغانه می کنید و به آنان و گروه های جنایت پیشه ی جهادی قرآن را شفیع می آورید که اندک ننگ و حیا بخرج داده و از جنگ دست بردارند. اما فراموش می کنید که رهزنان شرفباخته ی جهادی و روشنفکران پست قلمبدست آنان بیش از آن فرومایه و جنایت کار اند که به قسم و قرآن دادن دردناک شما کوچک ترین وقعی قایل شوند. آیا آنان به قسم و قرآن خود در مکه و مدینه و در پیشگاه اربابان خارجی شان چندین بار پشت پا نزدند که حالا در برابر اشک شما تکان بخورند؟

این جلادان پلید و میهن فروش هرگونه نرمش و گفتگوهای متداول بین سایر نیروهای سیاسی در دنیا را نمی فهمند و حاضر اند از هر نشانی از شرف و انسانیت بگذرند اما قدرت خود را از دست ندهند.

فقط با مبارزه ای قاطع و آشتی ناپذیر است که می¬توان در شورش ملت علیه این سگان بیگانه سهمی موثر ادا کرد. و شما با استفاده از تجربه و اعتبار اجتماعی تان مخصوصاً در این مبارزه ملی نقش بازی کرده می توانید.

امیدواریم شما همان¬طوری که ماهیت نوکران ربانی و مسعود را برملا می سازید از افشای روشنفکرانی که برای چاکری به طالبان کمر بسته اند نیز به هیچ دریغ نورزید.

مسئولین –ASYL IN NOT اتریش،

آخرین شماره "پیام زن" با مکتوب جداگانه ای برایتان ارسال گردید.

به امید همکاری های تان.

ګل حسین سیعد- لنډی کوټل،

زمونږ نیکی هیلی او ‍پیرزوینی ومنی. ستاسو د لیک څخه ډیره مننه. هیله ده چی مونږ سره خپلی اړیکی ټینګی وساتی.

ضرورت افشای آصف محسنی

عادله- اسلام آباد،

در قسمتی از نامه خویش می نوشته اند:

«خواهران گرامی، درودهای گرم خود را خدمت هر یک شما با خلوص نیت تقدیم می دارم و موفقیت شما را در عرصه کار و فعالیت روزمره بخصوص در زمینه افشای اخوانیان و طالبان خواهانم. چون "پیام زن" را یگانه نشریه افشاگر هویت خاینان ملی وطن ما چون طالبان، گلبدین، ربانی، سیاف، خالص، مسعود، خلیلی، دوستم، اکبری، و مجددی می یابم، خوشحال خواهم شد اگر در افشای هر چه بیشتر شیخ آصف محسنی، این آدم پرمدعا هم چیزی انتشار بدهید.»

خواهر عزیز، «پیام زن» تا جایی که توانسته به همه درندگان اخوانی پرداخته است. امیدواریم برای افشای هر چه بیشتر آنان و مشخصاً فرد مورد نظر- نمی دانیم پرمدعایی¬اش در کجا و از سر چیست- گزارش های موثقی از شما داشته باشیم.

هوادران اتحادیه کمونیست های ایران (سربداران)- آلمان،

از همکاری و پیشنهاد تان متشکریم.

متأسفانه نشریات زیادی و منجمله جزوه «خیرخواهی مردم افغانستان یا مشاطه¬گری رژیم ایران؟- نگاهی به مقاله ی "گوشه های از زندگی پناهندگان و مهاجرین افغانستان در ایران" پژوهش آقای چنگیز پهلوان» را به انگلیسی در اختیار نداریم. فعلاً صرف به ارسال شماره دوم The Burst of the “Islamic Government” Bubble in Afghanistan به آدرس که گفته اید اکتفا کردیم. آیا شما می توانید در ترجمه برخی مطالب از فارسی به انگلیسی ما را کمک کنید؟

پیروز باشید.

رها از «راه آینده»- آلمان،

از نامه دوستانه و کتب و نشریات ارسالی تان سپاسگزاریم. امیدواریم کتبی را که یادآوری نموده اید بزودی دریافت داریم. در مبارزه علیه رژیم فاشیستی ایران برای تان آرزوی موفقیت می کنم.

غلط های چاپی در شعر

عبدالله «حمید»- استرالیا،

قسمتی از یکی از نامه های ارسالی تان:

«... یک نامه اعتراضیه با چند امضای برادران افغان مهاجر به مسئولان پاکستانی فرستادیم تا هرچه زودتر متوجه عواقب خطرناک مداخله ی خود در وطن ما مخصوصاً علیه نیروهای طرفدار دموکراسی و آزادی گردند.

یک موضوع مهم را برای تان یادآور می شوم:

یکی از دوستانم یک کاست از خوانندگان رادیو افغانستان را با خود آورده بود تا با هم بشنویم. در شروع کاست متوجه شدم که یک قطعه شعر خودم را که شما قسمت کمی از آن را در شماره 36-35 به نشر رسانیده بودید می خواند، با مطلع "ای ملت غمدیده از خواب گران برخیز". هم بسیار خوش شدم و هم مأیوس. خوشی ام ازین بود که در سراسر دنیا احساسات هموطنانم را چون دوست فوقالذکرم که هیچ باور نمی کرد این شعر از من باشد تحریک می نماید و مأیوس ازین بودم که شعرم چرا مکمل نشر نشده بود و قسمت های داغ آن از قلم مانده بود و هم یک فرد آن "بربند زبیگانه چشمان امیدت را" غلطی چاپی داشت که هنرمند مذکور هم آن را به همان صورت آن غلطی خوانده بود یعنی که "امیدت را" "امیرت" خوانده بود. همچنان در شماره 39 در شعر "عنقای آزادی" در بند ششم عوض "ز بسی"، "از بسی" چاپ شده که وزن شعر برهم خورده. در شماره 44 "شادی¬نامه بوزینهء تفنگ دار" شعرم مکمل چاپ نشده بود و همچنان در بند دوم شعر "نظافت را نشانی نیست در جان و سر و رویش" عوض "رویش"، "ریش" نوشته شده بود. امید در آینده خصوصاً در مطالب شعری متوجه این نکته ها باشید.»

دوست ارجمند،

با سپاس از دو نامه، دو پارچه شعر، ارسال نامه به مقامات پاکستانی و 20 دالر، از اشتباهات چاپی ای که علی الرغم تلاش ما در اشعار تان صورت گرفته از شما و خوانندگان پوزش می خواهیم. گاهی به علت تراکم مطالب و اشعار خوانندگان، هرچند خواستنی نیست ولی ناگزیر به حذف قسمت هایی از اشعار و مطالب می شویم.

در مورد مجموعه اشعار تان باید متذکر شد که چون با مشکلات فراوان مالی دست و پنجه نرم میکنیم قادر به چاپ آن نیستیم ولی اگر بتوانید ترتیب مصارف آنرا بدهید ما مسئولیت کار تایپ و دیزاین آنرا به عهده می گیریم. شعر «باغ وحش کابل» تان را در همین صفحه می آوریم.

باغ وحش کابل

دسته از گرگان بیرحم و شیاد

درب باغ وحش کابل را گشاد
سوی باغ از بربریت تاختند

جای شیر را مسند خود ساختند
برده عیش و نوش از باغ طیور

کرده هست و بود را تاراج و چور
هر زمان کین دسته سوی نان شدند

سیر و پر از جیره حیوان شدند
بود آن جا خور و خواب این گروه

آمد از ایشان بهایم در ستوه
بین گرگان کلان افروخت جنگ

عرصه براین خیل گرگان گشت تنگ
بهر وحش و طیر شد جیره تمام

ناله کردی بی زبانان صبح و شام
چون نبودی جیره بهر باغ وحش

هر طرف افتاده از حیوان نعش
از خروس و از کبوتر بی حساب

بهر گرگان گشته در آتش کباب
بود آن جا چند آهو بی زبان

هست و بود وحش ملک ناتوان
چون شکم خالی شد از گرگان سحر

رفت زیشان تاب دل هم عقل سر
کشت آهو چوچه را با مادرش

کرده بریانی میان اخگرش
چندی بعد آهو بره ها شد تمام

از طیور و از بهایم شد طعام
کشه شد از فیل و موش و گوره خر

از جنون این سگان دربدر
مانده شد تنها میان باغ وحش

گله گرگی کار ایشان بود فحش
گاه عزت برده از مام ملت

گاه تاراج و چپاول در ذلت
گه رذالت گاه اعمال فضول

گاه ربوده طفلکی را بهر پول
خود چو بوزینه کثیف و بدسگال

کی بودش تفریق تحریم از حلال
زوی کابل شد غنی ازین گروه

کرده ملت را ز وحشت در ستوه

شد یقینم پخته از طرز مثال

جای گل ها در گلستانست و بس
در میان شوره یابی خار و خس

ذبیح الله- کابل،

در قسمتی از نامه خویش می نویسند:

«سلام های بی پایان خود را حضور شما خواهران انقلابی و قهرمان تقدیم داشته و موفقیت تان را در رسوا کردن بیشتر خاینان جهادی و طالبی خواهانم.

خواهران عزیز، من یکی از خوانندگان مجله ی پرمعنای "پیام زن" می باشم. واقعاً مجله ی شما قابل تحسین است که درد دل ملت مظلوم و رنجدیده افغانستان را بیان می کند.

به همین لحاظ سندی را که ریاست "امربالمعروف" با تاریخ 9 ثور 1376 منتشر نموده و بیانگر زن ستیزی، مردم آزاری و ظلم طالبان علیه مردم فقیر و رنجدیده افغانستان می باشد، برای تان ارسال می‌دارم در یکی از صفحات مجله "پیام زن" بدست نشر بسپارید.»

دوست گرامی، سند ارسالی تان در صفحات گزارش ها گنجانیده شد. امید باز هم برای ما نامه و گزارش بفرستید.

داکتر ا. مجید- شیخپوره،

سلام های ما را بپذیرید.

شماره 45 "پیام زن" برای تان ارسال گردید. چون شماره 44 تمام شده، نتوانستیم آن را بفرستیم. منبعد «پیام زن» را به صورت مرتب برایتان خواهیم فرستاد.

امیدواریم باز هم به نامه بنویسید.

عباس شکری- ناوری،

سلام های ما را بپذیرید. "پیام زن" برای تان ارسال شده نمی دانیم چرا نرسیده است.

جواد کامریډ- ‍پیښور،

زمونږ نیکی هیلی او تاوده سلامونه ومنی. ستاسو استول شوی شعر یوځل د «‍پیام زن» په تیری ګڼی کی خپور شوی دی. «راوا» سره ستاسو د ګډی مرستی ورکولو وعدی څخه مننه کوو. هیله ده چی مونږ سره خپلی اړیکی ټینکی وساتی.

رضا خالد- سیالکوت،

نشریات و اسناد درخواستی با مکتوب جداگانه برای تان فرستاده شد. آروزمند همکاری های بیشتر شماییم.

داکتر پروین دارابی- امریکا،

از دریافت دو نامه و تلاش تان بخاطر کمک به "راوا" متشکریم. در جواب به سوالات تان در مورد «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» نامه مفصلی فرستادیم. خیلی خوشحال می¬شویم اگر بازهم سوالی داشتید به ما بنویسید. سلامتی و موفقیت تان را خواستاریم.

صدیقه محمدی از هیئت تحریریه «پیکار زن»- سویدن،

با عرض سلام و با تشکر از شماره های اول و دوم پیکار زن، «پیام زن» را مرتباً خواهیم فرستاد.

امیدواریم در آینده در راه رهایی زنان ایران و افغانستان که هر دو ضد جهالت بنیادگرایی اند فعالیت های هماهنگ و عملی داشته باشیم.

موفقیت های هرچه بیشتر تان را خواهانیم.

«خانه کتاب»- اتریش،

شماره 45 «پیام زن» همراه با نامه ای برای تان ارسال شد، امید از دریافت آن اطمینان دهید. موفق باشید.

شاپور امینی از نشریه «افغانستان»- انگلستان،

متقابلاً درودهای ما را بپذیرید.

نامه جداگانه ای با نشریات در خواستی فرستاده شد. موفقیت شما را در فعالیت های تان می خواهیم.

آروزمندیم باز هم به ما بنویسید.

جبرئیل بهمن- راولپندی،

نشر شماره 45 بعلت مشکلات فراوان از جمله مشکل مالی کمی طول کشید. شماره مذکور را برای تان فرستادیم در آینده نیز «پیام زن» را مرتباً دریافت خواهید کرد.

امید باز هم از شما نامه داشته باشیم.

موسی خان جلالزئی- لاهور،

متقابلاً سلام های ما را بپذیرید.

در مورد نکات متذکره تان نامه جداگانه ای ارسال شد که باید دریافت کرده باشید. امیدوارم باز هم برای ما بنویسید.

همت- کویته،

با تشکر از اشعار ارسالی تان، قسمتی یکی از آنها را در ذیل ملاحظه می کنید: