رد حمله‌ی «پيغـام‌» خاينان‌ بر تظاهـرات‌ «راوا»

عبدالمتين‌ وثيق‌ ـ پشاور،


«پیغام‌» در شماره‌ ٣۵ مورخه‌ ١۴ ـ ٢۸ ثور ١٣۷۴ در مورد تظاهرات‌ اخیر «جمعیت‌ انقلابی زنان‌ افغانستان‌» كه‌ به‌ منظور تقبیح‌ هفت‌ و هشت‌ ثور برای اولین‌ بار در شهر پشاور سازماندهی شده‌ بود اظهارات‌ كاملاً بیشرمانه‌ و غیر واقع‌بینانه‌ای نموده‌ است‌.

نویسندگان‌ «پیغام‌» برای اینكه‌ جانب‌ مقابل‌ را كم‌ اهمیت‌ جلوه‌ داده‌ باشند برای «راوا» كلمه‌ «گروهك‌ كفری» را بكار میبرند زیرا بنیادگرایان‌ هنوز هم‌ در همان‌ خواب‌ خرگوش‌ اند و نمیدانند كه‌ ملت‌ دیگر از آنها سلب‌ اعتماد نموده‌ است‌. مردم‌ ما از مبارزات‌ ١۴ ساله‌ خود نتیجه‌ گرفته‌ اند كه‌ دیگر با این‌ فرومایگان‌ و مزدورانی كه‌ به‌ دهل‌ چندین‌ كشور میرقصند نمیتوان‌ و نباید اعتماد نمود. ملت‌ افغانستان‌ اكنون‌ دانسته‌ است‌ كه‌ بنیادگرایان‌ به‌ آنان‌ به‌ نفع‌ خود و باداران‌ بین‌المللی شان‌، تحت‌ نام‌ «اسلام‌ در خطر است‌»، ناجوانمردانه‌ خیانت‌ میورزند. مردم‌ ما معتقد شده‌ اند كه‌ «جهاد» به‌ اصطلاح‌ تنظیم‌ های چندگانه‌ سنی و شیعه‌ نه‌ بخاطر خدا و رسول‌ بود و نه‌ بخاطر دفاع‌ از ننگ‌ و ناموس‌ افغانها بلكه‌ این‌ كلمات‌ را صرفاً بخاطر فریب‌ و بدام‌ انداختن‌ ملت‌ شریف‌ و مسلمان‌ افغانستان‌ بكار میبردند. اگر چنان‌ نبود و یا چنین‌ نیست‌ اكنون‌ كه‌ باند های خلق‌ و پرچم‌ از هم‌ پاشیده‌ و قوای اشغالگر هم‌ وجود ندارد پس‌ چرا این‌ برادران‌ جهادی از اولین‌ روز های شوم‌ و سیاه‌ بدتر از هفت‌ ثور یعنی روز به‌ قدرت‌ رسیدن‌ مجاهدین‌ تا كنون‌ با هم‌ در جدال‌ اند كه‌ در نتیجه‌ آن‌ هزاران‌ نفر از اهالی بیگناه‌ و بیدفاع‌ كابل‌ شهید شدند و هزاران‌ فامیل‌ مال‌ و منزل‌ خود را ترك كرده‌ به‌ كشور های بیگانه‌ مجبور به‌ پناهندگی شدند؟ قسمت‌ اعظم‌ شهر كابل‌ از طرف‌ هر دو جناح‌ جنگ‌ سالار كه‌ یكی به‌ منظور حفظ‌ «حكومت‌» و جانب‌ دیگر بخاطر رسیدن‌ به‌ آن‌، جنگ‌ قدرت‌ را برپا داشته‌ و آن‌ را «جهاد» مینامند در ویرانی این‌ كشور عقب‌مانده‌ سهم‌ اجنبی پرستانه‌ خود را ادأ مینمایند. قابل‌ یادآوری است‌ كه‌ باند های وطن‌ فروش‌ خلق‌ و پرچم‌ نیز بیك‌ قدرت‌ بزرگ‌ جهانی وقت‌ وابسته‌ بودند ولی یك‌ روز هم‌ با این‌ ابعاد وسیع‌ مقابل‌ هم‌ قرار نگرفتند و نه‌ در جنگ‌ های ذات‌البینی به‌ این‌ تعداد مردم‌ كشته‌ شد. اكنون‌ وضع‌ مملكت‌ از زمان‌ دولت‌ نجیب‌ چند بار بدتر شده‌، نصف‌ شهر كابل‌ از بین‌ رفته‌، به‌ تعداد مهاجرین‌ افزوده‌ شده‌، چپاول‌، غارت‌، تجاوز به‌ زنان‌، دختران‌ و پسران‌ از جانب‌ تفنگ‌داران‌ «جهادی» و تمام‌ دسته‌ های مسلح‌ به‌ اوج‌ بیسابقه‌ خود رسیده‌ است‌ و هنوز هم‌ اینان‌ انتظار دارند كه‌ مردم‌ فریب‌ كلمات‌ بظاهر اسلامی شانرا بخورند. درست‌ است‌ كه‌ مردم‌ ما افغان‌ و مسلمان‌ اند. مگر با مسلمان‌ بودن‌ یك‌ انسان‌ آیا حق‌ انسانی خود را خواستن‌ گناه‌ است‌؟

«پیغام‌» در جای دیگر اعضای «جمعیت‌ انقلابی زنان‌ افغانستان‌» را متهم‌ نموده‌ كه‌ پست‌، بیدین‌، وطن‌فروش‌ و عفت‌فروش‌ و چند گام‌ از خلقی ها و پرچمی ها پیش‌ اند. در حالیكه‌ اگر هر یكی از رهبران‌ بنیادگرا چند لحظه‌ با خود فكر كنند كه‌ از ایام‌ جوانی تا كنون‌ چه‌ فجایع‌ نیست‌ كه‌ بنام‌ اسلام‌ نكرده‌ اند. دلیل‌ وطن‌ فروشی و ذلت‌ اینان‌ برای همه‌ جهان‌ معلوم‌ است‌. اینكه‌ نشریه‌ از كلیه‌ تنظیم‌ ها خواسته‌ تا «اختلافات‌ تنظیمی» و «منافع‌ كوچك‌» شخصی را از میان‌ بردارند در حقیقت‌ تلاش‌ «پیغام‌» است‌ كه‌ اگر ممكن‌ باشد بالای كثافات‌ جهادی های وطن‌فروش‌ و بیناموس‌ خاك‌ بیاندازد تا بوی شان‌ دیگر مشام‌ ملت‌ در خون‌ و آتش‌ نشسته‌ ما را نیازارد. مگر آنان‌ تا حال‌ هم‌ ندانسته‌ اند كه‌ اینبار با ملت‌ تیر خورده‌ و بجان‌ آمده‌ مقابل‌ شده‌ اند كه‌ دیگر موعظه‌ های عوامفریبانه‌ شان‌ در گوش‌ هیچ‌ فردی از آن‌ كارگر نیافتاده‌ و فریب‌ ریاكاری «جهادی» شانرا نخواهد خورد.

مجله‌ «پیام‌ زن‌» ضد اسلام‌ نیست‌ و اعتقادات‌ پوچ‌ را هم‌ در محتوای مطالب‌ خود ندارد بلكه‌ این‌ مجله‌ ضد بنیادگرایان‌، ضد دشمنان‌ ترقی و ضد هرنوع‌ بیگانه‌پرستان‌ است‌ ولو در لباس‌ اسلامی خود را پنهان‌ كرده‌ باشند مانند گلبدین‌، سیاف‌ و غیره‌ خاینان‌.

در زمان‌ قدرت‌مندی گروههای خلق‌ و پرچم‌ اگر كسی علیه‌ رژیم‌ آنها اعتـراض‌ یا انتقـاد میكرد، فوراً اعتراض‌ كننده‌ یا انتقاد كننده‌ را بنام‌ «عنصر ضد انقلاب‌» زندانی و بعد به‌ اعدام‌ محكوم‌ میكردند. در پاكستان‌ ضیاءالحق‌، در ایران‌ خمینی و هم‌ اكنون‌ در افغانستان‌ كه‌ تعدادی جهادی خاین‌ خلاف‌ خواست‌ اكثریت‌ مردم‌ خود را در چوكی قدرت‌ نت‌ و بولت‌ كـرده‌، هر اعتـراض‌ كننـده‌ با كلمات‌ ملحـد، كمونیسـت‌، دهری، غرب‌زده‌ و غیره‌ جواب‌ داده‌ میشود. اینان‌ به‌ عوض‌ داشتن‌ شهامت‌ قبـول‌ مفاسد در وجود و اعمال‌ شان‌، فقط‌ قادر اند اظهار دارند كه‌ فلان‌ گروه‌ ملحد است‌، فلان‌ نظر نظر كمونیستی است‌، دموكراسی مرض‌ غرب‌زدگی است‌، عدالت‌ اجتماعی خلاف‌ اسلام‌ است‌ و....

زنان‌ نیم‌ نفوس‌ كشور را تشكیل‌ میدهند، در تربیه‌ اولاد وطن‌ رول‌ عمده‌ دارند آیا در دنیا كسی یافت‌ خواهد شد كه‌ مادرش‌ زن‌ نباشد؟ آیا تا این‌ حد ضد زن‌ موضعگیری نمودن‌ بشدت‌ جاهلانه‌ و خلاف‌ موازین‌ پذیرفته‌ شده‌ جامعه‌ انسانی نیست‌؟ آیانمیترسید كه‌ روزی از طرف‌ زن‌ تان‌ توسط‌ جام‌ زهری به‌ دیار عدم‌ رهسپار گردید؟ چنانچه‌ اگر به‌ این‌ لجاجت‌ های تان‌ ادامه‌ دهید این‌ همبستگی زنان‌ افغانستان‌ الی ریش‌ های انبوه‌ و بیكرامت‌ تان‌ خواهد رسید. در دور و بر خود نگاه‌ كنید، موتر، فرشها، ساعتها، تكه‌باب‌، رادیو، تلویزیون‌ و غیره‌ همه‌ ساخت‌ كجا است‌ و چند فیصد آن‌ ساخت‌ كشور عربستان‌سعودی، ایران‌، پاكستان‌ و سودان‌ است‌؟ اگر غرب‌ بد و قانون‌ و دموكراسی غرب‌ بد است‌ پس‌ چرا كمك‌ های بیپایان‌ امریكا، انگلستان‌، فرانسه‌، آلمان‌ و غیره‌ كشور های غربی را در طول‌ جنگ‌ مقاومت‌ كه‌ به‌ پاكستان‌ میرسید شكر گفته‌ قبول‌ كردید؟ چرا پسران‌ و دختران‌ رهبران‌ جهادیتان‌ در مراكز تعلیمی غربی ها مصروف‌ فراگیری فرهنگ‌ های غربی اند؟ شاید شما «غرب‌ زده‌» نباشید اما به‌ غرب‌ فروخته‌ شده‌ اید، مگر از ملت‌ رمیده‌ ما خود را پنهان‌ میكنید تا اگر باشد چند صباح‌ دیگر هم‌ مردم‌ را فریب‌ داده‌ به‌ اندوخته‌ های مالی تان‌ كه‌ در بدل‌ خون‌ یك‌ و نیم‌ ملیون‌ شهید بدست‌ آورده‌ اید بیافزایید. اما كاملاً مطمئن‌ باشید كه‌ حتی قومندانان‌ داخلی و لیدران‌ باوجدان‌ دست‌ دوم‌ و سوم‌ تنظیم‌ ها نیز با ملت‌ میپیوندند و شما در گمراهی خواهید ماند و بدنامی ابدی نصیب‌ تان‌ خواهد شد.

آخرین مطالب