فلسطین، این سرزمین غسان‌کنفانی‌ها، محموددرویش‌ها و لیلا‌خالدها، بیش از هفت دهه می‌شود که شجاعانه میرزمد، و هرباری که صهیونیزم همدست با امپریالیزم امریکا و شرکا تلاش به ریشه‌کنی درختان زیتون‌اش می‌کند، این درختان ستبر دوباره جوانه می‌زنند.
۷ اکتوبر، نیز حاکی از همان جوانه‌زنی دوباره بود. هجوم وحشیانه و نازی‌وار اسراییل به مردم غزه وجدان‌های بیدار جهان را تکان داده است. هرچند دم و دستگاه اسراییل، امریکا و شرکای جرم سعی می‌ورزند این جنگ ناعادلانه را جنگی میان «اسراییل قربانی» و «حماس مهاجم» ترسیم کنند اما واقعیت طور دیگری‌ست: این جنگ میان اسراییل اشغالگر و ملت زخم‌خورده فلسطین است؛ جنگ میان صهیونیزم و کودکان فلسطینی است که تا هنوز کارت تولد شان گرفته نشده کارت مرگ شان صادر می‌شود؛ جنگ میان عساکر متجاوز اسراییلی و زندانیان آزاده‌ی فلسطینی؛ جنگ اسراییل استیلاگر برضد زن، مرد، کودک، شفاخانه‌ها، مکتب‌ها و تمام هست و بود فلسطین؛ جنگ انسان‌ها، هنرمندان، روشنفکران، داکتران، محصلان باشرف و آزاد‌اندیش مدافع ستم‌کشان فلسطین علیه دولت‌ها، رسانه‌ها، شخصیت‌های حامی دولت فاشیستی اسراییل و در راس آن نتانیاهو؛ جنگ کودکان بی‌دفاع فلسطینی که گلوله بر سر شان شلیک می‌شود برضد ارتشی مجهز با توپ، تانک، طیاره، اسلحه و مهمات امریکا، انگلیس و دیگر دولت‌های غربی...
داکتر مارک پرلمَتر، یکی از داکتران امریکایی رضاکار در غزه، پس از سفر دو هفته‌ای مشترک‌اش با عده‌ای از داکتران رضاکار دیگر در مصاحبه‌ای با تلویزیون سی‌بی‌اس امریکا می‌گوید، چیزهایی را که در این نوار جنگ‌زده دیده قابل گفتن نیستند و ارتش اسراییل با استفاده از تفنگ‌های تک‌تیرانداز به‌گونه عمدی کودکان را می‌کشند.
این داکتر ارتوپیدی و جراحِ دست ابراز می‌دارد که در تمام عمرش کودکان را این گونه با بدن تکه و پاره و زخمی ندیده است:
«مجموع تمام فجایعی که تا به اکنون دیده‌ام –مجموع ۴۰ ماموریت صحی در ظرف ۳۰ سال، حضور در ساحه برج‌های دوگانه حادثه ۱۱ سپتامبر، زلزله‌ها– با میزان قتل‌عامی قابل مقایسه نیستند که علیه غیرنظامیان در غزه جریان دارد.»
خبرنگار می‌پرسید:
«وقتی می‌گویی، غیرنظامیان. منظورت از کودکان است؟»
داکتر پرلمَتر:
«بلی، مشخصا کودکان. در تمام عمرم این وضعیت را ندیده بودم. آن قدر کودکان سوختگی را دیدم که در تمام طول عمرم به این اندازه ندیده بودم. در اولین هفته شاهد دیدن کودکان تکه و پاره‌شده بودم. کودکانی که اعضای بدن شان را از دست داده بودند که زیر آوار خانه‌های ویران شده یا در اثر بمباران به وقوع پیوسته بود. پارچه‌هایی به بزرگی یک انگشت را از بدن طفل ۸ ساله بیرون کردیم، و همچنان گلوله‌های تک‌تیراندازها.»
خبرنگار تلویزیون سی‌بی‌اس علاوه می‌کند که ۲۰ داکتری که به‌گونه رضاکار در غزه کار می‌کردند به تازگی به نشریه «سندی مارنینگ» درباره زخم‌های سر در کودکان ناشی از اصابت گلوله گفته‌اند. و سپس می‌گوید که یکی از داکتران امریکایی به این تلویزیون گفته که مطابق بررسی نتایج معاینه تلویزیونی، باورش نمی‌شده که این همه کودکان با زخم‌هایی در ناحیه سر ناشی از اصابت گلوله در یک شفاخانه بستر شده باشند. همچنان صحنه‌ای از شلیک به سر کودک فلسطینی را که بر زمین افتاده توسط عسکر اسراییلی را نشان می‌دهد.
داکتر پرلمَتر می‌افزاید که ارتش اسراییل با تک‌تیراندازها عمدا کودکان را نشانه گرفته و مدارکی در دست دارند که حاکی از جنایت‌های جنگی علیه کودکان است:
«عکس دو کودکی را گرفته‌ام که با دقت فراوان به سینه شان شلیک شده است، که با آن دقت ستِتوسکوپ (گوشی طبی)ام را روی قلب شان قرار داده نمی‌توانم. و مستقیما به کنار سر همان کودکان شلیک شده بود. هیچ کودک نوپا به‌طور اشتباه دو بار توسط ”بهترین تک‌تیراندازان جهان“ مورد هدف قرار نمی‌گیرد. و این شلیک‌ها همه مرگبار اند.»
نامبرده از آسیب‌های روانی بر این کودکان نیز می‌گوید:
«چگونه می‌توان میزان آن (آسیب روانی) را اندازه کرد؟ نمی‌توانم که میزان آسیب بر خودم را اندازه کنم. کودکی بی‌پدر و مادری که تمام اعضای خانواده‌اش در برابر چشمانش از بین رفته یا تکه و پارچه می‌شوند، چطور می‌توان آسیب‌های وی را التیام بخشید، آیا هرگز قابل التیام اند؟»
بر اساس گزارش سازمان ملل، ۸۰ فیصد باشندگان غزه بی‌جا شده و اکثریت ساختمان‌ها ویران گردیده‌اند. وزارت صحت غزه اعلام داشته است که از ۷ اکتوبر ۲۰۲۳ بدینسو، ۳۹،۰۹۰ تن کشته، ۹۰،۱۴۷ تن دیگر زخمی و کم‌از‌کم ۱۱،۰۰۰ ناپدید اند یعنی در زیر آوار گیر مانده و جسد‌های شان بیرون نشده است. نهادهای فلسطینی و بین‌المللی گزارش داده‌اند که اغلب کشته و زخمی‌شدگان زنان و کودکان اند.
داکتر مارک پرلمَتر، باوجودی که خود یک یهود امریکایی است، از جنایت‌های جنگی برضد کودکان فلسطینی توسط رژیم صهیونیست اسراییل می‌گوید، احمد مسعود در مصاحبه با روزنامه اسراییلی «معاریو» ابراز داشت: «هر طرفی که از ما حمایت کند، از جمله اسراییل، درخواست کمک داریم.» («دی اورشلیم پست»، ۴ اکتوبر ۲۰۲۳) آیا با خواندن سرگذشت دو هفته‌ای داکتر پرلمَتر در غزه وجدان احمد مسعود بیدار خواهد شد؟ البته که نه، چرا که احمد مسعود و دیگر اخوانی‌ها و برادران طالبی شان ماهیت مشترک با دولت صهیونیست اسراییل دارند: هردو بنیادگرا و دُم شان در دست امپریالیزم امریکا.
