با تذکر به این حقیقت آشکار و غیر قابل انکار که حرکت طالبان توسط پاکستان، چند کشور معلوم عربی و امریکا به میان آمد و طالبان به کمک مستقیم پاکستان و کشور های نامبرده در مدت کوتاهی تقریباً ۹۰ فیصد خاک افغانستان را تصرف کردند. درک معمول موجود چنین است که طالبان بیش از مخالفان ائتلاف شمال به رهبری احمد شاه مسعود کمک خارجی دریافت میکردند و مسعود و یارانش «قهرمانانه» و فقیرانه تنها با تاراج لاجورد و زمرد، از مناطق دست داشته شان دفاع میکردند. اما سندی که در بانک اطلاعاتی آرشیف امنیت ملی امریکا وجود دارد، نشان میدهد که کمک هایی را که مسعود از ایران، روسیه، اوزبکستان، تاجیکستان و غیره کشور ها دریافت میکرده است به مراتب زیادتر از کمک های دریافتی طالبان از پاکستان و سایر منابع بوده است.
سند فوق مکتوب رسمی سفارت امریکا در اسلام آباد است که از طرف سفیر وقت امریکا در اسلام آباد ویلیام میلام در ماه فبروری ۱۹۹۹ به وزارت خارجه امریکا و چندین نمایندگی سیاسی امریکا ارسال شده است.
در سند آمده است که مشکلات دوامدار اقتصادی در داخل پاکستان و مشکل طالبان با عربستان سعودی در مورد مسئله اسامه بن لادن دولت طالبان در افغانستان را سخت در بحران مالی قرار داده است، در حالی که مخالفان طالبان به رهبری احمد شاه مسعود کمک های نقدی بزرگی را از ایران دریافت میکنند.
در سند ذکر شده است که هرچند دولت پاکستان وعده سپرده است که در هر ماه یک یا چند میلیون دالر به طالبان بپردازد، اما این مبلغ در مقابل کمک هایی که مخالفان طالبان دریافت میکنند بسیار ناچیز است. در سند آمده است که جمعیت اسلامی مخالف عمده طالبان که احمد شاه مسعود مربوط آن میباشد، بر علاوه دریافت کمک نقدی از روسیه، اوزبکستان و تاجکستان، بزرگترین کمک ها را از ایران دریافت میکند. کمک های ایران به یک پایگاه نظامی در کولاب تاجکستان منتقل شده و از آنجا به پنجشیر ارسال میگردد. در سند هم چنان آمده است که تیم هایی از سازمان استخبارات و سپاه پاسداران ایران در نقطه مهم خنج در پنجشیر وجود دارند که در تقسیم پول و دیگر کمک های ایران به مسعود و دیگر قومندانان کمک میکنند. در اخیر ویلیام میلام نتیجه گرفته است «که بنابر اینکه فیصدی بلند ثروت مسعود از کشور های خارجی تامین میشود، این خود مسعود را در نزد حامیانش مشکوک نشان میدهد، که خود بزرگترین مشکل مسعود به شمار میرود.»
