احمدبشير از معدود نويسندگان پاكستان میباشد كه با بينش علمی از تاريخ و جامعه، مسايل را مورد بررسی قرار میدهد. او در اكثر نوشتههايش بنيادگرايی اسلامی، تعصب مذهبی و افكار فاشيستهای دينی پاكستان را به باد افشا و انتقاد میگيرد. اخيراً خبر شديم كه مرتجعان مذهبی پاكستان فتوای قتلش را صادر كردهاند زيرا او در كتابی بزبان اردو بنام «ديدار در راه»، بادهنوشیاش را در چهل سال پيش نپوشانده است. تا كنون دادخواهی او از محاكم پاكستان بعلت نفوذ بنيادگرايان در آنها و در دستگاه دولتی، به جايی نرسيده است.
احمدبشير در ديداری با يك فعال «راوا» اظهار داشت كه میداند جانش از سوی تروريستهای بنيادگرا در خطر است ولی بهيچوجه نمیخواهد درين آخر زندگی به خفت سكوت و تسليم در مقابل آنان تن دهد.
شايان يادآوريست كه سال گذشته كودتايی به سركردگی جنرال پاكستانی ظهيرعباسی كشف و خنثی گرديد. جنرال مذكور خود را «اميرالمومنين» ناميده و میخواست قدرت نظامی و ملكی پاكستان را به كثيفترين عناصر بنيادگرا و مرتجع مذهبی بسپارد. مقاله با توجه به همان كودتا و رهبرانش نوشته شده است.
در شماره حاضر اين مقاله را با اندكی اختصار به نشر سپرده و مقالهی ديگری از او را با عنوان «سرنوشت ما چيست؟» در شماره آينده تقديم خواهيم كرد.
«شتر در خواب بيند پنبهدانه»
نظام اسلامی شعار گيرايی است. گرچه اين مسئله كه پاكستان به مثابهی يك دولت اسلامی پا به عرصه هستی نهاده واقعيت ندارد اما در تفويض لقب سيستم اسلامی به اين دولت ملی متشكل از اكثريت مسلمانان اشكالی در كار نبود.
مسئله (كودتای نافرجام اخير) توجه مرا نيز جلب نمود زيرا سرمايهداری در حل مسايل ما موفق نگرديده و سوسياليزم تا هنوز در دسترس ما قرار ندارد.
آن سياستمداران و مولویهايی كه خواهان كسب قدرت دولتی جهت نفاذ اسلام میباشند، سيستم مورد نظر شان را توضيح نداده و روشن نساختهاند كه چگونه سيستم مذكور میتواند با زمان ما مطابقت نمايد. كتابهای قديمی همچنان قديمی اند. مسايل منسوخ و فرسوده همچنان مطرح بحث مولویها باقی مانده است، البته با قرار دادن كردار اجتماعی ـ فردی نظم فئودال ـ سلطنتی در صدر مباحث، مراعات نماز و.... امامان مساجد در موعظههای شان اگر فرق مخالف را مورد حمله قرار ندهند، صرف به آوردن نمونهای از زندگی پيامبر خدا، انصار، پير و اوليای قديم اكتفا میكنند. اما هيچ شخصی در مورد نظم و سازمان اسلامی بطور كلی باب صحبت را نمیگشايد.
مسايل ديگری نيز نيازمند پاسخ اند. فقر را چگونه بايد در دولت اسلامی محو نمود؟ چگونه بايد قدرت فئودال را كه مغز دهقان را در زنجير كشيده و مسئول اصلی عقبماندگی كشور و جهالت است در هم شكست؟
هيچ فردی به اين مسايل و مسايل اصلی ديگری از اين قبيل جواب نداده است. از ميان روشفنكران و سياستمداران اسلامگرا، چه قديمی و چه جديد هيچ يك شاگرد مستعد و جدی علوم طبيعی و اجتماعی نبودهاند. آنان از چگونگی تشكيل و انحطاط جوامع بی خبر اند.
اسلام به مثابه يك دين طبيعی وحی گرديد، اما ۱۰۰۰ سال قبل دروازههای اجتهاد رسماً مسدود گرديد و از آن زمان تا كنون هيچگونه تكامل ايدئولوژيكی پديد نيامده است. از ۳۰۰ سال به اين طرف هيچ ارتش اسلامی ارتش غيراسلامی را شكست نداده است، جهان اسلام در انكشاف علم و فرهنگ جهانی سهم نگرفته است؛ زيرا ملايان جاهل و نظم فئودل ـ سلطنتی تصميم به انكار واقعيتهای جهان و در جهل نگهداشتن مسلمانان گرفته اند.
زمانيكه از واژگونی نظام ملكی ـ نظامی و قتل فرماندهان ارتش آگاه شدم، بسيار به وجد آمدم اما نه بخاطر خود توطئه بلكه از آن جهت كه میخواستم در مورد طرح و ريخت نظام اسلامی اطلاع بيشتری كسب نمايم.
... اما متن اعلاميهايكه قرار بود بعد از قتل افراد ملكی و نظامی دولت فعلی، از جانب «اميرالمومنين» جنرال ظهيرعباسی صادر گردد به دست روزنامه «جنگ» رسيده است.
در اعلاميه مذكور كه از جانب مولاناعبدالقديرديروی نوشته شده، آمده است كه «معضلات ما بدليل حاكميت يك زن واعمال سرمايهداران بود، اما چشمان ما باز نشد...»
فردی كه قرار بود در سلك اميرالمومنين دربيابد در خطابش به ملت با محكوم نمودن حزب مردم پاكستان و مسلم ليگ میگويد:
«سر از حالا همه آنانيكه به عظمتالله، پيامبر و فاميل و انصارش و ساير انبيا بیحرمتی روا دارند مجازات شرعی خواهند شد. سيستم سود فوراً از بين میرود. صنعت فلم منع گرديده، دكانهای كاست ويديويی بسته میشوند. زنان بايد حجاب شرعی را مراعات نموده و نبايد با مردان خلط گردند و نيز نبايد عكاسی شوند. هيچ روزنامهای تصاوير زنان را ـ حتی در اعلانات به چاپ نرساند. سيستم تعليم و تربيه مختلط از بين میرود. بساط آنتنهای بشقابی، ويديو و تلويزيون برچيده میشود. كاست موسيقی فلم ممنوع میشود. تنظيم خانواده پايان يافته و قوانين خانواده تجديد میگردد. در مساجد به يك وقت اذان داده میشود تا دكانداران جهت ادای نماز، همزمان دكانهای شان را بسته نمايند. برای همه كارمندان دولتی ادای نماز در جماعت اجباری است. ساير شهريان اگر در خواندن نماز كوتاهی نمايند جريمه و يا زندانی میشوند. كارمندان دولتی در صورت كوتاهی در ادای نماز بركنار ميشوند. ذكات مطابق شريعت جمعآوری میشود. قمار، شرابخوری، مصرف هيرویين و ساير مواد مخدر قابل مجازات است. از اميرالمومنين تا آی.جی و از افسر پوليس تا والی و علاقهدار همه مكلفند تا در مساجد برای مردم خطابه ايراد كنند. ممانعت استفاده از بلندگو در مساجد برطرف گرديده در عوض هوتلها، سرويسها، واگنها، لاریها و تراكتورها از بلندگو استفاده نمیتوانند. هيچ شخصی اجازهی اجرای موسيقی فلم را ندارد. پستهای كليدی محض برای افراد راسخالعقيده تخصيص میيابد.»
اسلام اميرالمومنين برای ضعفا و فقرا هيچ چيزی در خود نداشت. زمينداران فئودال هيچ متضرر نمیشوند. بهره منع میگردد اما هيچ طرحی برای تجارت جهانی پيشنهاد نگرديده است.
چگونه مسايل فقر و بيكاری حل میگردند؟ ساخت سياسی دولت اسلامی پاكستان چطور خواهد بود؟
اين برنامه، آيينهی تصور و پندار يك ملای جاهل است....
من اما از استعداد فكری افسران ارتش كه كودتای اسلامی را طراحی میكنند متحير شدم. چگونه آنان میتوانند از يك ملای قريه كه نه از اسلام به مثابهی نظامنامهی زندگی عملی و نه از جهان واقعی معلومات دارد رهنمايی كسب نمايند.
گزارش گرديده است كه در آخرين دقايق نقشهی انجام كودتا تعويض گرديد. عساكر را بخاطر نابودی افسران ارتش كه در كنفرانسی گرد هم آمده بودند احضار نكردند. ماموريت بايد از جانب بعضی غارتگران افغان صورت میگرفت.
اما اگر امام مهدی ظهور نموده است، برنامهی الهی ـ انجام كودتا چگونه میتواند ناكام شود؟ چرا بخش افسران پاكستانی امام توقيف میگردند؟ در مورد لشكرهای افغانی وی چطور؟ آيا اين لشكرها توسط ربانی يا حكمتيار و يا هم توسط ملا راكتی رهبری خواهيد گرديد؟
شكر خدا را بايد بجا آورد كه ما را از اين اغتشاش و بلوا نجات داد. اگر مسئله واقعيت داشته باشد، برای مقصران بايد تختی در دارالمجانين اختصاص يافته، مجازات نه بل مداوا گردند.
عنوان اصلی اين مقاله «ماشين جنگی اماممهدی» است كه در «فرنتيرپست»، ۱۱ جنوری ۱۹۹۶ به چاپ رسيده بود.