مردم ما فراموش نكردهاند سالها پيش وقتی سرخاينی چون گلبدين، «وزيرخارجه» ناميده و علم شد، چين اولين دولتی در جهان بود كه او را به پيكنگ دعوت كرد و بدينصورت خشم و نفرت مردم ما را عليه اين حركت منزجركننده و در مجموع سياستهای سازشكارانه و ضد انقلابيش در رابطه با افغانستان برانگيخت.
دولت چين از مدتها به اينسو همواره كوشيده تا در همنوايی كامل با ارتجاع پاكستان، بدون چون و چرا از فاشيستترين و كثيفترين نيروها و سركردگان اخوانی در افغانستان به حمايت برخيزد.
هنگامی كه محمدرضاشاه در محاصره شعلههای خشم مردم ايران راه فرار میپاليد و تمامی دولتهای دنيا از نزديك شدن به او و رژيمش احتراز میجستند، هواگوفن (رئيس حزب و دولت وقت چين) به تهران رفت و در نتيجه لكهی سياهی را برای تاريخ سياست خارجی آن كشور كمايی كرد.
ولی گويی دولت چين از آن شرمساری تاريخی درس نگرفته كه دربدر بدنبال بنيادگرايان خاين وطنی و استقرار دولت شان است. طبق گزارش خبرگزاریهای جهانی در اول می امسال عبدالرحيمغفورزی (به اصطلاح معاون وزارت خارجهی كابل) كه سفری يك هفتهای به پيكنگ داشت گفت: «چينیها گفتهاند كه خواهند كوشيد تا پاكستان را ترغيب كنند روابطش را با دولت افغانستان از سر گرفته و راه حلی صلحآميز را برای ختم جنگهای داخلی آن كشور جستجو كنند.»
دولت چين میتواند هر گونه آرزو داشته باشد با باندهای مختلف آدمكشان اخوانی معاملهگری كند، اما آيا به روزی هم میانديشد كه آتش خشم مردم ما ميهنفروشان بنيادگرا را خاكستر نموده و دولتی آزاد و دموكراسیخواه را در افغانستان مستقر سازد؟ آن روز دولت چين جواب زد و بندش با خاينان بنيادگرا و تحقير خواستهای مردم ما را چگونه خواهد داد؟