نشریه Horizons ، ۲۱ فبروری ۱۹۹۲ طی مقالهای درباره مشقات و مصایب مهاجرین و بخصوص دهها هزار كودك یتیم كه در چنگ سازمانها و دولتهای خارجی و احزاب هفتگانه گرفتار اند مینویسد:
«نمونه روشن و دردناك (بی كفایتی و فساد سازمانهای به اصطلاح خیریه) آن را در برخورد دوگانه و تبعیض پسندانه عربها در مقابل یتیمان دختر میتوان دید. به یتیمان دختر اولاً حق ورود به یتیمخانهها داده نمیشود و اگر هم پذیرفته شوند به آنان فقط نصف سهمیه یتیمان پسر میرسد. بزرگترین مشكل این كودكان جنگ عبارتست از محرومیت از تعلیم و تربیه مناسب و حفظ الصحه كودكان مهاجر یا طعمهای آسان برای مسیونرها یادیان مختلف اند كه میكوشند اطفال و پدر و مادر شان را در مقابل مشتی ادویه یا یك پایه ماشین خیاطی نسخهای از انجیل را هم به زنان بیوه یا یتیمان میدهند. مهاجرین افغانی در ایران مجبور ساخته میوشند كه نامهای معمول در مذهب شعیه را اختیار كنند تا به صفت مهاجر شناخته شوند، در غیر آن به افغانستان باز گردانده میشوند. عین چیز در مورد سازمانهای خیریه عربی مصداق دارد كه میكوشند تا مهاجرین حنفی مذهب را در ازای مقدای مایحتاج مادی به وهابی شدن وادار سازند.»
سیاهروزی و ناكامیهای كودكان و زنان بیوهی ما عمیقتر و بیشتر از اینهاست. وظیفه درجه یك و اساسی تمام سازمانهای آزادیخواه و مدعی انقلابی، ملی و دموکرات بودن است كه بین این كتلههای عظیم هموطن ما بكار پرداخته و خائنین داخلی و انواع دشمنان كثیف خارجی میهن و مردم ما را به آنان شناسانند تا برای روز انتقام آماده شوند.
