
از تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۲۴، گردهمایی سه روزه «سیزدهمین شورای سیاسی زنان» تحت عنوان «رزمنده، متحد، جهانی - قدرت زنان از مذهب تا انقلاب» توسط کوراژ(۱) در پوهنتون کاسل آلمان برگزار شد که ۷۰۰ نماینده از سازمانها، احزاب، نمایندگان اتحادیههای کارگری آلمان، جنبشهای بینالمللی ضدفاشیزم، شخصیتهای دموکرات، آزادیخواه، چپ و فمینیستی از ١٨ کشور و سراسر آلمان در آن حضور داشتند. یکی از اعضای «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) نیز به نمایندگی از افغانستان، عازم این برنامه گردیده بود. این در واقع یکی از دیدارهای مهم قبل از چهارمین کنفرانس زنان میباشد که قرار است در سال ۲۰۲۶ دایر گردد. (نماینده «راوا» طی هفته اول سپتامبر ۲۰۲۲ در سومین کنفرانس جهانی زنان در تونس اشتراک ورزیده بود).
در روز نخست نمایندگان افغانستان، بنگلادیش، بوتسوانا، آلمان، فرانسه، ایران، کانگو، کردستان، فلسطین، لبنان، ترکیه، پیرو، لهستان، روسیه، سوریه، اوکراین و...، گزارشهایی از وضعیت زنان و مبارزه و فعالیتهای سیاسی و اتحادیهای خویش را ارایه دادند. نماینده «راوا» در سخنرانیاش به وضعیت اسفبار ۴۰ سال گذشته افغانستان، و بخصوص شرایط المبار زنان تحت استبداد و ددمنشی طالبان پرداخته، گفت:
«از ۱۵ اگست ۲۰۲۱، افغانستان نهتنها با یک فاجعه حقوق بشری بلکه با فروپاشی کامل زندگی انسانی مواجه گردیده است. امریکا افغانستان را به مزدورانی سرسپردهتر از غنی و عبدالله واگذار کرد و آنچه را که به زعم امریکا دستاوردهای ۲۰ ساله خوانده میشد، ظرف ۲۰ دقیقه برباد رفت. سرزمین ما به زندان بزرگی برای زنان رنجدیده مبدل گشته در حالی که کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی نهتنها سکوت کرده بلکه با این گروه بنیادگرا، جاهل و جنایتپیشه وارد معامله گردیده و میلیونها دالر به آنان میپردازند تا بیوقفه به شناعت شان ادامه دهند. با این حال اعتراضات شجاعانه زنان افغان بدون هراس از تهدید و شکنجه و مرگ، به اثبات رسانیده است که طالبان با غل و زنجیر بر پای آنان، قادر نخواهند بود به حاکمیت سیاه خود تداوم بخشند.»
وی همچنان اظهار داشت:
«گزارشهای متعددی از نقض حقوق بشر در افغانستان منتشر شده که شامل کشتارهای انتقامجویانه و ناپدیدشدنها است. طی سه سال گذشته بر علاوه بسیاری از ماموران دولت سابق و نیروهای امنیتی، کارمندان ملکی، خبرنگاران، فعالان سیاسی و غیره، فعالان زن بهطور وحشیانهای به قتل رسیده و یا سربهنیست گردیدهاند. طالبان با سرکوب شدید و محو حق بیان و آزادی و حقوق اولیه زنان، خلاف تبلیغات مطبوعات غربی و حامیان آنان، بازهم هویدا ساختند که با تفکر قرونوسطاییشان حتی زنان را در زمره انسان نمیشمرند. مقاومت ما زنان علیه این ستم، بازتابی از زنده بودن نبرد علیه نابرابریست و مصداق این گفته: هر جا که ستم است، مقاومت هم است. همانند خواهران ما در ایران و کردستان، ایستادگی و شجاعت زنان افغان نیز، همواره الهامبخش مبارزان راه عدالت و آزادی در سراسر جهان خواهد بود.»
برنامه روز نخست با اجرای آهنگهای حماسی از جمله «بلاچاو» و سرودهای برای غزه با همراهی همهی حضار، به پایان رسید.
صبح روز دوم با تظاهرات پرشوری آغاز شد که شامل سخنرانیها، شعارها و اجرای سرودهای میهنی بود. نماینده «راوا» در سخنان کوتاهاش ضمن این راهپیمایی، به وضعیت افغانستان و چگونگی بازگشت مزدوران طالبی امپریالیزم امریکا و شرکای آن به رهبری «ذلیلزاد» اشاره کرده و از معترضان خواست که مردم و سرزمین ما را به فراموشی نسپرده و بر دولتهای خود فشار آورند تا این مزدوران جانی به رسمیت شناخته نشوند. در این تظاهرات شرکت گروهی از زنان افغان از جمله خانم بلقیس روشن، با حمل شعارهایی علیه طالبان و در دفاع از آزادی و دموکراسی توجه رسانهها را جلب کرد.
بعد از ظهر، چندین ورکشاپ با موضوعات مختلف از جمله «تبعیض جنسیتی از زاویهای دیگر»، «دفاع شخصی»، «محیط زیست» و... تدویر گردیده بود. نماینده «راوا» در ورکشاپ «آزادی زنان در جامعهای آزاد از دیدگاه سوسیالیزم» به گردانندگی خانم گیبی فیچنر از رهبران جوان و فعالان مارکسیست-لنینیست آلمان، شرکت جست.
ورکشاپ دیگری که عضو «راوا» در آن حضور داشت «زنان برای صلح، علیه فاشیزم و جنگ» بود که توسط مسئولین بورد فدرال کوراژ گردانندگی میشد. در این جریان خانم بلقیس روشن نیز در مورد تسلط دوباره طالبان و نقش امپریالیزم امریکا و شرکایش در فاجعه جاری میهن ما صحبت نمود. وی افزود که زنان با دستان خویش و با حمایت نیروهای عدالتخواه و پیشرو جهان باید از شر بنیادگرایی اسلامی و تروریزم چه نوع طالبی یا جهادی و داعشی که توسط غرب تقویت و حمایت میشوند، رهایی کامل یابند. در پایان کار نتایج گفتگوهای ورکشاپها در تالار عمومی به همگان ارایه شد.
عصر روز دوم در ضمن برنامه فرهنگی، رقابتی برای اجرای سرودهای میهنی و ضدفاشیستی ترتیب داده شده بود که هییت افغانستان با اجرای «زنان برپا» یکی از سرودهای میهنی «راوا» و نمایش تصاویری از شهید مینا و مبارزات زنان افغان، به دلیل انتخاب سرودی با محتوای انقلابی و سیاسی مقام دوم را کسب نمود.
روز سوم گزارش جامع مالی و فعالیتهای شورای قبلی بیان و به تعقیب پرسش و پاسخ طولانی، چهاردهمین شورای سیاسی زنان متشکل از افراد جوان و مسن برای دو سال آتی انتخاب گردید.
در بحثهای سه روزه، روی دفاع از ایستادگی و خیزش مردم فلسطین، پایان فوری جنگ در فلسطین و لبنان، نسلکشی و اقدامات وحشیانه دولت اسراییل در کرانه باختری، تاکید صورت گرفت.
بر علاوه تزیین سالون با پوسترها و طرحهای الهامبخش هییات مختلف، شعارهای مانند «ما زن هستیم، ما قوی هستیم، ما برای حقوق خود میجنگیم!»، الی پایان برنامه در لابلا و قالب آهنگ سر داده میشد.
جهت رسانیدن فریاد زنان دردمند افغانستان و ایستادگی آنان در زیر تیغ طالبان، در جریان سه روز نماینده «راوا» بر علاوه مصاحبه مفصل با خانم سوزانه یک تن از مسئولان کوراژ و گردانندگان این کنفرانس، چندین مصاحبه و گفتگو با نشرات و مراجع مختلف انجام داد.
قابل ذکر است که شرکت در این برنامه رایگان نبوده و مبلغ ۵۰۰۰ یوروی بدست آمده از هزینه ورودی و اعانه شرکا، فروش نقاشیها، صنایع و خوراکههایی که به همت داوطلبان کوراژ تهیه شده بود و...، به صندوقی بنام «غزه زنده خواهد ماند»، جهت اعمار یک شفاخانه در غزه اهدا گردید.
در ختم نشست سه روزه «سیزدهمین شورای سیاسی زنان» که کارزار مشترک علیه فاشیزم محور اصلی بحث بود، زنان و مردان مبارز تعهد بستند تا پیکار جهانی ضدفاشیستی را بهطور سازمانیافتهتر و فراتر از مرزهای حزبی و ملی به پیش برند.
***
به تاریخ ٤ نوامبر ٢٠٢٤ نماینده «راوا» به جلسه کمیته تدارکاتی و هماهنگی «چهارمین کنفرانس جهانی زنان» پیوست که قرار است در نیپال برگزار شود. از آن جایی که دو سال قبل نماینده «راوا» در تونس با رای صدفیصد برای کرسی هییت مدیره آسیایمیانه برای دور بعدی برگزیده شده بود، در امور تدارکاتی کنفرانس بعدی جهانی زنان، حق نظر و رای را داشت.
۱- کوراژ (Courage) نهاد پیشرو آلمانی که برای تحقق حقوق زنان در داخل و حمایت پیکار رهاییبخش زنان در سایر کشورها، از چندین دهه فعالیت دارد.