تسلیمه نسرین
تسلیمه‌نسرین نویسنده‌ی بنگلادیشی طی مصاحبه‌ای در پروگرام «۶۰ دقیقه» از كانال ۹ تلویزیون استرالیا ضمن حمله به شریعت و تمام ادیان ضد زن اظهار داشت:
«من منحیث یك انسان حق دارم آن چیزی را كه به آن معتقدم ابراز نمایم. من آزادی بیان دارم بناً چیزی را كه به آن معتقدم بیان می‌كنم و می‌نویسم.»
«بنیادگرایان از اسلام به نفع خود استفاده می‌كنند و ما باید با آنان مخالفت ورزیم. اگر دست بنیادگرایان در جامعه‌ای دموكراتیك باز نگهداشته شود و با آنان مخالفت صورت نگیرد، روزی خواهد رسید كه جامعه‌ی دموكراتیك ما را نابود كنند.» تسلیمه‌نسرین در مصاحبه خاطر نشان داد كه او حاضر است در راه هدفش بمیرد. «آنان می‌توانند مرا بكشند زیرا من علیه بی‌عدالتی و نابرابری می‌نویسم. اما فكر می‌كنم مردم و افراد پاك، باوجدان، دارای عقل سلیم و آگاه باید جانب حقیقت را بگیرند. و باید بر ضد بنیادگرایی و تعصب دینی مبارزه كنند.
- انتقاد و موضعگیری «پیام زن» علیه گلبدین حكمتیار، از سر تا پا تكراری و بسیار خسته‌كن می‌باشد
- شما از همه فجایع و جنایات این (احمد شاه مسعود) مفسد و نابكار اغماض كرده و این پلید شناخته شده و خاین شناخته شده و ... را طرفدار دموكراسی وانمود می‌سازید
به نشریه «پیام زن» یا «راوا»
... از زمانیكه مصیبت ملی دامنگیر ملت افغان شده خشم و نفرت عمومی در برابر گروه‌های خاین، وطن‌فروش و جواسیس بیگانگان روزافزون است. افغانهای آواره و عذاب‌كشیده در هر جا به نیروهای ملی و هم نشرات واقعاً مردمی همانند «آیینه افغانستان» و «مجاهد ولس» علاه و دلچسپی زیاد دارند. این دو نشریه برازنده از افكار و آمال قاطبه ملت نمایندگی و بهركس زمینه نشر مضامین، مطالب و حقایق را مساعد ساخته است.
نشریه «پیام زن» هم كه از چندی باینطرف بنام انعكاس‌دهنده دردهای مردم عرض وجود كرده مردم بیچاره و خوش‌باور ما در ابتدا فكر می‌كردند كه شاید این نشریه از طرف جمعیت زنان واقعاً انقلابی افغانستان به كدام گروه و دسته‌ای دیگر بسته و مرتبط نباشد ولی رویهمرفته علیه ماهیت و مفهوم آن تا جاییكه روشن شده و شیوه نگارش یكجانبه و غرض‌آلود آن انتقاد و تبصره‌های زیاد در اكثر محافل افغانها جریان دارد كه چند نكته آن در اینجا قابل یادآوری است: نخست انتقاد و موضعگیری آن در برابر بنیادگرایی آنهم علیه گلبدین‌حكمتیار از سر تا پای تكراری و بسیار خسته‌كن می‌باشد، در حالیكه ملت افغان تمام مزدوران تنظیم‌های خرابكار را چه بنیادگرا و چه غیر آن كه هم قدرت‌طلب، خاین و مردود می‌باشند در جمله دشمنان آشتی‌ناپذیر محسوب می‌كنند. اضافه‌تر كین، خشم و نفرت اكثریت قاطع ملت علیه احمدشاه‌مسعود دلقك و ستمی - جاسوس و مفسد درجه یك است كه بسیاری از جوانان و هموطنان رنجدیده ما در كابل انزجار و نفرت خود را با نوشتن جملات زشت و تلخ و كشنده و هم كشیدن كاریكاتور مضحك و ریشخند این بزك بی‌شاخ و منشا كل فساد در هر در و دیوار شهر ابراز داشته‌اند، شما می‌خواهید برعكس شناخت و خواست مردم، این بزك دوست‌داشتنی خود را بیشرمانه تبرئه و برایش كریدت كماییی كنید، از تمام جنایات و فجایع او یكی را در پیام قلابی و ضد مردمی خود نشر نكرده‌اید و در برابر انتقاد و استیضاح یك هموطن بااحساس عمر از پشاور آنچه كه تذكر داده‌اید مضحك، میان‌تهی و غیر قناعت‌بخش است.
ادامه‌ی: انتقاد «انقلابی» بر «پیام زن»
عبدالوحید كابلی از بارانه كابل،
اولین نامه شما را دریافت كردیم. از شعر سروده شده‌ی تان تحت عنوان «لاله‌زار كابل» در همین شماره استفاده نمودیم. امید است برعلاوه ارسال شعر برای ما گزارش نیز بفرستید. به امید همكاری‌های بیشتر تان.
* * *
خواهر گرامی حفیظه بهگمان از امریكا،
نامه شما كه بیانگر نفرت و انزجار تان نسبت به بنیادگرایی بود، برای ما رسید. كاست‌ها، پیام‌زن و سایر نشریات «راوا» به آدرس تان پست گردید. موفقیت همیشگی برایتان آرزو میكنیم.
* * *
همكار ما سیما ولی‌زاده از چترال پاكستان،
متقابلاً گرمترین سلام‌های ما را نیز قبول كنید. «پیام زن» و كاست‌های سرودهای انقلابی را برایتان فرستادیم از دریافت آن اطمینان دهید. چشم براه نامه‌های شما هستیم.
* * *
دوست ایرانی ما محسن، مقیم سویدن،
نامه‌ی شما را با نشریه‌ی بولتن خبری «آنكارا» و «در تركیه چه گذشت؟» دریافت نمودیم، از اینها و نیز وعده‌ی همكاری شما در مورد ارسال نشریات در آینده تشكر می‌نماییم.
* * *
ادامه‌ی: پیام زن و خوانندگان
پاسخ به نامه ن.س. از پشاور
چرا و چگونه ما فعالیت علنی داریم؟
منابع مالی ما
آیا نجیب بهتر از اخوان نبود؟
- نخست باید گفت که خیر «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» در پاکستان تشکیل نگردیده بلکه در داخل کشور و قبل از کودتای ثور بنیانگذاری شده است. وقتی این به اصطلاح تنظیم‌ها را پشاوری یا پاکستانی یا ایرانی می‌گفتیم و یا می‌گوییم منظور اساساً وجود رهبری یا بدنه آن‌ها در پاکستان نبوده بلکه ما اینها را عمدتاً از لحاظ سیاسی منسوب به کشورهای بیگانه می‌دانیم. به همین علت است که امروز با این که اکثر احزاب مذکور در داخل کشور بستر انداخته اند، ما آن‌ها را کماکان پاکستانی، ایرانی و عربی می‌نامیم زیرا سر همگی آن‌ها به آخور آن دولت‌ها بسته است.
ادامه‌ی: پاسخ به چند سوال
«پیام زن» زیر چاپ بود كه نجیب از بین رفت و وطن ما شاهد حوادث تازه‌ای شده است. «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» بر آنست كه:
انكشافات اخیر در افغانستان یكبار دیگر ماهیت گلبدین را به مثابه فاشیست منحرف و پرعقده‌ای ثابت میسازد كه فقط و فقط تشنه به قدرت رسیدن و «امارت» منحوسش است و درین راه ابایی ندارد اگر حمام‌های خون جاری شود و كابل ویران گردیده و بسوزد. مهمتر از آن باند گلبدین با پا ماندن روی طرح صلح ملل متحد و امتناع از توافق با جوانب دیگر بخاطر جلوگیری از به خاك و خون كشیده شدن كابل، حتی چشم بر تجزیه‌ی كشور دوخته تا با هر چه گل‌آلودتر شدن آب، نیات شومش را عملی سازد.
مردم ما خوب میدانند كه اگر اشاره و كمك‌های عظیم سی.آی.ای و آی.اس.آی و عربستان نمیبود، باند گلبدین جرات و امكان وحشت آفرینی در كابل را نمیداشت. اگر حالا دولت پاكستان طوری وانمود میسازد كه گویا باند مذكور از كنترولش خارج شده، مردم بدرستی تنها پوزخندی میزنند.
اینروزها چنانچه گفتیم خبر هولناك حاكی از تجزیه و درگیری‌ها بین اقوام مختلف كشور بگوش میرسد. یكچنین اخباری بیگمان صاعقه آساتر از روز تجاوز روسها به افغانستان، مردم ما را تكان میدهد. این مسئله‌ایست كه هیچ افغان شریف به هیچ قیمتی آنرا قبول نخواهد كرد.
ادامه‌ی: تذکر
