هیچ وقاحتی چاره‌ساز خیانت و رذالت نیست

زمانی یک مبارز ایرانی که زخم رژیم شاه و رژیم خیانت اسلامی را در جسم و جانش داشت به ما گفت: «دیگر توان و عمری از من باقی نمانده تا از "زیبایی‌های زندگی" بگویم اما این آرزو در من تنوره می‌کشد که در فردای تلاشی جمهوری اسلامی، عده‌ای از سران آن در سلول‌های اوین و آشویتس‌های ایران مدت‌ها قصه‌گوی جنایات‌شان باشند تا دیگر هیچ نسلی از مردم ما فاشیزم غیردینی و دینی را از یاد نبرده و تجربه نکنند.»

در افغانستان، بسا قصه‌های قتلگاه پلچرخی ناگفته مانده و سران و شکنجه‌گران پرچمی و خلقی در پناه بنیادگرایان هرگز روی محاکمه و مجازات را ندیدند و در نتیجه هنوز مردم ما آن طور که باید راجع به جنایات آنان آگاهی لازم را ندارند. و آگاهی مردم از کارنامه موحش‌‌‌‌‌‌‌تر جنایت‌سالاران جهادی بیشتر از داستان‌های ترس‌آور پرچم و خلق، بنا بر تسلیم‌ شدن‌شان به امریکا و کِلک‌هایش کرزی و غنی و عبدالله مدفون ماندند چون در ۲۰ سال حکومت شعارشان بود: تا می‌توانی خیانت کن و بکش و به روی آن‌ سفیده بزن!

دست امریکا در کار است:

کله‌پز برخاسته و سگ بر جایش خواهد نشست؟


دست امریکا در کار است: کله‌پز برخاسته و سگ بر جایش خواهد نشست؟

بعد از برقراری فاشیزم دینی طالبی و مخصوصا این روزها، باز گویی ابر و باد و مه و خورشید در کار اند تا دل امریکا به رحم آمده و افغانستان درمانده و گیرمانده و آینده‌باخته را از جهنم موجودات طالبی‌شان نجات دهند. در حالی که طالبان شکنجه کرده و می‌کشند و بر زنان و مردان ما دم و دستگاه تفتیش عقاید قرون وسطایی را حاکم گردانیده‌اند.

چرا چنین است؟ چرا مردم افغانستان همانند دوران اگسایی و خادی خلق و پرچم، چهار سال خون و خیانت جهادی و دو دهه مادرفروشی و فسادسالاری کرزی، غنی‌-عبدالله در بیدادی بی‌‌پایان می‌سوزند و می‌سوزند؟ سیاف، گلبدین، عطا، خلیلی، دوستم و بقیه سرجنایتکاران و طالبان در حد سواد و معرفت مگسی و عوام‌فریبانه‌ی خود جواب سوال را «خواست و قهر خدا» می‌گویند و روشنفکران خودفروخته هم در توجیه این جواب خاینانه تقلا می‌کنند. اکثر روشنفکران مذکور زیردل می‌دانند که توده‌ها را تحمیق‌ می‌کنند ولی لب نمی‌گشایند و به همین علت که «می‌دانند و نمی‌گویند تبهکار اند.»

روشنفکران

خیانت به سکیولریزم و خدمت به اخوانیزم



سکیولریزم جدایی دین از دولت

روشنفکران افغانستان منسوب به هر قومی در جنبش مشروطه، مدت کوتاهی در زمان ظاهرشاه و به خصوص در مذبح پلچرخی میهن‌فروشان پرچم و خلق، با خون خود شط سرخی از قهرمانی‌های افسانوی را در تاریخ ما حک کرده‌اند. جز عده‌ای از جانباختگان پرافتخار مشروطه‌خواهی که گرایش رادیکال و چپ داشتند، اکثر روشنفکرانی که زیر تیغ سلاخان خلق و پرچم رفتند، متعلق به جریان دموکراتیک نوین (شعله جاوید) و آزادیخواهان و میهندوستانی منفرد بودند. این تلفات چندهزاری، نه صرفا از لحاظ کمی بلکه از این نظر که شامل تقریبا تمامی رهبران و اندیشمندان جریان می‌شد، ضربتی سهمگین بر جنبش انقلابی، دموکراتیک، سکیولر و آزادیخواهانه،‌ و خدمتی رویایی به امپریالیزم و سگ‌های رنگارنگ بنیادگرایش به شمار می‌رود. همچنین جان باختن هزاران شعله‌ای و ملیون در جنگ مقاومت و تروریزم بنیادگرایان، ضربت مضاعف دیگری بود بر جنبش انقلابی نامتشکل و پراکنده.

خیانت تجزیه‌طلبی تباهی‌آور تر از طالبان

دستجاتی از فاشیست‌های جهادی در دوره کرزی و غنی شروع کردند به طرح مسئله قومی و ملی با راه حل آن، تجزیه افغانستان. ما به موقع، منشا سمت‌و‌سوی این قوله‌های کریه و خاینانه را نشان دادیم: رژیم ایران. البته امریکا هم به‌مثابه مرجع آمال تجزیه‌طلبان ‌گاهی صدای تجزیه‌ و انتشار نقشه افغانستانی توته‌شده را بلند نمود. صرفنظر از گذشته‌های دورتر، در نشست برلین در ۲۰۱۲، خاینان تجزیه‌طلب، رشید دوستم، امرالله صالح، ضیا مسعود، محقق و فیض‌الله ذکی به سرپرستی سه تن از صاحبان امریکایی ‌شان و در آن میان دینا رورا باکر، راه‌های تجزیه افغانستان را جستجو کردند که به گفته رورا باکر کار را به درخواست اسلحه ثقیل ضدتانک نیز کشیدند.(۱)

در نشست ۱۸ – ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹ «انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان» که در آن عده‌ی زیادی از تجزیه‌طلبان و همسویان آنان مثل رنگین سپنتا، صالح ریگستانی، ثریا دلیل، داوود مرادیان، سمیع مهدی، شهرزاداکبر، سیما سمر، محی‌الدین مهدی، عزیز رویش، قیوم سجادی، وحید پیمان و... روی تقسیم افغانستان به منطقه تحت تسلط طالبان و منطقه خارج از اداره آنان بحث صورت گرفت که به قول مایکل روبین عضو ارشد اتاق فکری AEI و از شرکت‌کنندگان در نشست، پیشنهاد تجزیه بلافاصله رد شد.

واصف باختری، عنقای بی‌بدیل اولیایی یا ریزه‌خوار سربه‌زیر جهادی؟

کار انتشار نوشته در سایت به پایان رسیده بود که اطلاع یافتیم عطا محمد «جایزه ادبی واصف باختری» را اعلام داشته است. این اقدام وی نیز جز کتمان لکه‌های خون و فساد بر پیکرش و چور نهایی شرف و حیثیت واصف و هر دریافت‌کننده‌ی جایزه مذکور، معنایی ندارد. و مساویست به اعلام جایزه‌ی مثلا «استقلال و وطن‌دوستی» از سوی پرچمی‌ها و یا جایزه «کوشندگان اجرای عدالت برای زندانیان سیاسی» از سوی خامنه‌ای و ابراهیم رییسی معروف به آیت‌الله قتل‌عام!


«پیام زن» سال‌ها قبل ماسک واصف باختری و عده‌ای از پیروان جهادی و واواکی‌اش را پاره نموده است. ازینرو با توجه به شخصیت و مواضع سیاسی او و دلدادگانش -که اغلب به مثابه پیچ و مهره‌های دولت مسخ‌شده‌ اند- در واقع اسب‌های مرده‌ اند که نباید جدی گرفت.

کرستینا کتفیستا دوست راوا درگذشت

در صبحگاه هفتم اگست ۲۰۲۰ خبر مرگ کرستینا کتفیستا (Cristina Cattafesta) دوست و خواهر گرامی اعضای «راوا» و مردم افغانستان، قلب ما را فشرد و همه‌ی ما را در ماتم عمیق فرو برد. «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) درگذشت دردناک این زن والا را به شریک زندگی‌اش Edoardo Bai، مادر و خواهرانش و اعضای «سازمان ایتالیایی هماهنگی حمایت از زنان افغان» (چیزدا) تسلیت عرض می‌دارد.

کرستینا زن فعال ایتالیایی بود که پس از آشنایی با یکی از فعالان «راوا» در هشت مارچ ۲۰۰۰، گرویده نظریات و مبارزات «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» گردیده و تا آخر عمر خود را وقف کار و حمایت از «راوا» و سایر نیروهای انقلابی و دموکراتیک افغانستان نمود. کرستینا در دوران حاکمیت قرون‌وسطایی طالبان چند بار به پاکستان و افغانستان سفر نمود و سپس همه ساله با تنظیم سفر گروه‌های چندنفره از ایتالیا به افغانستان، می‌کوشید تا کار و پیکار نیروهای انقلابی افغانستان را به سازمان‌ها، مطبوعات و روشنفکران ایتالیا معرفی نماید.

شریل بنارد بر لعبتک‌هایش سیلی می‌زند

ایدئولوگ‌های امپریالیزم در هر فرصتی مطابق به طرح قدرت‌های جهانخوار می‌نویسند و دهان باز می‌کنند تا اعمال و حرکات آنها را تیوریزه کرده، درست و منطقی و مهمتر از همه انسانی و حقوق بشری جلوه دهند. شریل بنارد در مصاحبه‌ با تلویزیون‌ بی‌بی‌سی راجع به مقاله‌اش در نشریه‌ی «نشنل اینترست» (۲۷ فبروری ۲۰۱۹) سخن گفت. نکته‌ی محوری این مقاله و مصاحبه،‌ به اصطلاح انتقاد شریل است از زنان جامعه مدنی و انجیویی افغان که به زعم وی مخالف صلح هستند و می‌خواهند «اوضاع مثل چند سال اخیر باقی بماند، دالرها همچنان سرازیر شود و سربازان امریکایی باقی بمانند.» مسئله این است که اکثریت زنان طرف انتقاد او که لحن شان را «ناراحت‌کننده» می‌خواند کسانی اند که در ۱۹ سال گذشته زیر پر و بال امریکا و به زور دالر جان گرفتند و «مشهور» و «شخصیت» شدند. شریل بنارد مانند هر بادار دیگر با تحقیر به رخ این خانم‌ها می‌کشد:

مرتضی محیط و اجساد قربانیان شقاوت مرزبانان ایرانی

دوستان ارجمند، این یادداشت را با بهره‌گیری از نوشته «پیام زن» راجع به مرتضی محیط برای تان میفرستم که اگر مناسب تشخیص شد انتشار یابد.
با درود فراوان
حبیب حارس

داکتر مرتضی محیط در ۱۶ می ۲۰۲۰ در اشاره به قتل عده‌ای از هموطنان درمانده و سیهروز ما توسط نیروهای مرزی رژیم جنایت خامنه‌ای، فرمود که نباید در محکومیت عجله کرد و باید منتظر نتایج نهایی ماند زیرا حسین عالمی بلخی از طرف افغانستان و یکنفر از مسئولان ایرانی بر اساس توافق جواد ظریف و حنیف اتمر (دو فرد از نظر داکتر صاحب بسیار مهم!) در این رابطه مامور تحقیق شده اند.

  1. عبدالرحمان پژواک شاعر، نویسنده، مترجم، سیاستدان، دیپلمات و غیره، اما در خدمت کی و چی؟
  2. کاکتوس، برنامه‌ی آرایش پلیدترین سرجنایتکاران خاین و دلالان روشنفکرشان
  3. گرامی‌باد یاد کبیر توخی شاعر و نویسنده انقلابی!
  4. صد سال استقلال در دوزخ جهادی، طالبی و سنگسار و تحقیر
  5. مستی های شفیع عیار بر بال مگس (۳)
  6. مستی های شفیع عیار بر بال مگس (۲)
  7. مستی های شفیع عیار بر بال مگس (۱)
  8. «ائتلاف» گرگان خون‌آشام و برخورد برخی روشنفکران به آن
  9. مادلینگ جهادی دختر یک سرجنایتکار
  10. هوشنگ ابتهاج هم پای رژیم سفاک را بوسید!
  11. عفیف باختری، «بت ادبی نسل نو» یا الگوی نسل روشنفکران واواکی؟
  12. کرزی کماکان عامل امریکا و برادر طالبان!
  13. سگ پاچه‌‌گیر گلبدین به کابل برگشت!
  14. مسعود، «قهرمان مقاومت» یا در گرو «سیا» و «واواک»؟
  15. دهان‌پارگی مجدد لطیف پدرام خوشخانه‌ای علیه شاه امان‌الله
  16. کارنامه‌های غیراخلاقی قوماندانان شورای نظار مسعود
  17. چهار زانو نشستن رحمت‌الله نبیل پس از باد رفتن‌ها!
  18. قبل از آن که تیغ نامردان به گلوی تان رسد، خود تیغ برکشید!
  19. شورای صلح مجمع خاینان ملی و معاش‌بگیران سفارت‌ها
  20. درب جاسوسخانه «کمیته امداد امام خمینی» در افغانستان کی تخته خواهد شد؟
  21. جنایات و ستمگری‌های جنگسالاران در ولسوالی رستاق تخار
  22. دلبر نظری، احمق، شرفباخته یا تخم ارتجاع؟
  23. امریکا از مولوداتش لگد می‌خورد!
  24. منیژه باختری و ثریا دلیل و رذالت‌مآبی شان راجع به شهید فرخنده
  25. فوزیه کوفی قاچاقبر و برادران فاسدتر از خودش را بشناسید!
  26. «پیام زن»! بجای خرس؛ گربه یتیم را سرزنش نکنید
  27. وحید وارسته و کلاه چه‌گوارا
  28. «کنفرانس پاریس»: نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم!
  29. زمانی آفتاب غروب میکند - جغدان به پرواز در می‌آیند
  30. خانم هندیه چرا و به کدام حق سفیر شد؟
  31. حنیف اتمر از پلیدترین شکنجه گران خاد
  32. مسئله ملی و خاینان ملی (قسمت چهارم و پایانی)
  33. مسئله ملی و خاینان ملی (قسمت سوم)
  34. مسئله ملی و خاینان ملی (قسمت دوم)
  35. مسئله ملی و خاینان ملی (قسمت اول)
  36. نمونه هایی از فساد و چپاول قدیر فطرت
  37. نوبل صلح بار دیگر آلوده شد!
  38. پایگاه‌های امریکا ملجاء و متکای روشنفکران و «کارشناسان» خودفروخته
  39. آقای محیط آیا «رهبران سبز» معتمدترین یاوران جلاد نبودند؟
  40. آقای مرتضی محیط تاریخ ما را از دید میهنفروشان یاد نگیرید!
  41. یعقوب ابراهیمی چرا از زخم‌های برادرش نمی‌نویسد؟
  42. «از ماست که برماست» یا از بیگانگان و سگ‌های وطنی شان است که برماست؟
  43. مخدوم عبدالله قومندان سفاک شورای نظار در محضر عام تیر باران شد
  44. با کاغذ تشناب شدن فهیم جنایتکار، رژیم پلید جهادی ـ مافیایی کرزی پاک نمی‌شود!
  45. برخی کاندیدان جهادی ـ مافیایی در ضد دموکراتیک ترین انتخابات دنیا
  46. «عذرخواهی» یا مقام خواهی در رژیم جهادی ‌ـ ‌مافیایی؟
  47. هنر خالد حسینی و عتیق ‌رحیمی، خنجری بر گلوی دژخیمان یا پری بر سر آنان؟
  48. نمایش «انتخابات»، خون را از سر و روی دژخیمان گلبدینی نمی‌تواند بسترد!
  49. زویا می‌گوید: بانوی عطا محمدی، نمی‌خواهم بشناسی‌ام!
  50. برای فرزندان من اشک تمساح نريزيد

Page 1 of 33

آخرین مطالب