هرولدپینتر


اوایل‌ امسال‌ بخاطر سرطان‌ عملیات‌ شدم‌. عملیات‌ و تاثیرات‌ بعدی‌ آن‌ چیزی‌ مانند كابوس‌ بود. احساس‌ می‌كردم‌ كسی‌ هستم‌ كه‌ نمی‌توانم‌ شنا كنم‌، در اعماق‌ اقیانوسی‌ تاریك‌ و بی‌انتها بالا و پایین‌ می‌روم‌ مگر غرق‌ نمی‌شوم‌ و بسیار خوشحال‌ بودم‌ كه‌ زنده‌ هستم‌.

بهرحال‌، دریافتم‌ كه‌ بیرون‌ آمدن‌ از كابوس‌ شخصی‌، داخل‌ شدن‌ به‌ یك‌ كابوس‌ نامحدود و فراگیر اجتماعی‌ بود. كابوس‌ هیستری‌، نادانی‌، تكبر، حماقت‌ و جنگ‌طلبی‌ امریكایی‌، قویترین‌ ملتی‌ كه‌ دنیا تا حال‌ می‌شناسد و علیه‌ باقی‌ دنیا وارد جنگ‌ می‌شود.

رییس‌ جمهور بش‌ گفته‌ است‌ «اگر با ما نیستید، علیه‌ ما هستید.» او همچنان‌ گفته‌ است‌ «ما اجازه‌ نخواهیم‌ داد كه‌ بدترین‌ سلاح‌های‌ دنیا در دست‌ بدترین‌ رهبران‌ دنیا باقی‌ بماند.» كاملاً درست‌. سر در گریبانت‌ كن‌. خودت‌ هستی‌.

گزارشی خلاصه شده درباره کشمکش بین آقای کرزی و گلها به روی خوانندگان "مارشال" فهیم از سوزان گلاسز "واشنگتن پست"، ۲۴ جولای ۲۰۰۲


كابل‌، افغانستان‌، ۲۳ جولای‌ ـ در اواسط‌ سال‌های‌ ۱۹۹۰ كابل‌ میدان‌ جنگ‌ گروه‌های‌ نظامی‌ اسلامی‌ بود و راكت‌ها شهر را منفجر می‌ساخت‌. دولت‌ در حال‌ تلاشی‌ بود. در وضعی‌ چنین‌ آشوب‌ زده‌، حامدكرزی‌ معاون‌ وزارت‌ خارجه‌ توسط‌ استخبارات‌ سری‌ مخوف‌ (خاد) كشور برای‌ تحقیق‌ دستگیر شد. اجنت‌هایی‌ كه‌ او را گرفتند برای‌ محمدفهیم‌ كار می‌كردند.

به‌ درستی‌ روشن‌ نیست‌ كه‌ استخبارات‌ فهیمِ وفادار به‌ ربانی‌ چرا كرزی‌ را دستگیر نمود هر چند تمامی‌ كسانی‌ كه‌ با آنان‌ مصاحبه‌ صورت‌ گرفت‌ گفتند كه‌ حادثه‌ به‌ تماس‌های‌ كرزی‌ با حكمتیار ارتباط‌ داشت‌. بنابر گفته‌ منابع‌ بهرحال‌ دلیل‌ آن‌ هر چه‌ باشد، تحقیق‌ ناگهان‌ پایان‌ یافت‌ زیرا تعمیری‌ كه‌ كرزی‌ در آن‌ استنطاق‌ می‌شد تحت‌ حمله‌ راكت‌ قرار گرفت‌ و این‌ به‌ او فرصت‌ فرار از آنجا را داد.

شهرنوش‌ پارسی‌پور ـ كالیفرنیا


تباهی بودای بامیان توسط طالبان

(...)

اما آنچه‌ عجیب‌ بود این‌ كه‌ در سراسر هند، من‌ هرگز هیچ‌ ردپایی‌ از بودا ندیدم‌. ظاهراً این‌ مذهب‌ كه‌ دارای‌ روحی‌ جهان‌ وطن‌ است‌ به‌ مذاق‌ هندوان‌ خوش‌ نمی‌آمده‌ و آیین‌ بودا، از یك‌ سو از جنوب‌ و جنوب‌ شرقی‌ و از دیگر سو از شمال‌ غربی‌ راهی‌ كشورهای‌ دیگر شده‌ است‌. شاید بتوان‌ گفت‌ كه‌ آیین‌ بودا از ادیان‌ كمیابی‌ است‌ كه‌ بدون‌ خونریزی‌ راه‌ خود را به‌ سوی‌ كشورهای‌ دیگر گشوده‌ و تا جاپان‌ پیش‌ رفته‌ است‌. بودا را اما ما در افغانستان‌ پیدا كردیم‌.

نوشته‌ كاملیاانتخابی‌فرد

هیچ‌ كس‌ برای‌ فاتحه‌ به‌ گورستان‌ نمی‌رود!
گزارشی‌ از زندگی‌ زنانی‌ كه‌ روزی‌ چند بار در قم‌ صیغه‌ می‌شوند

‌(...)

محافظ‌ من‌ از راننده‌ خواست‌ توقف‌ كند. من‌ چادر را روی‌ سرم‌ مرتب‌ كردم‌. سفر ما تا قم‌ یك‌ ساعت‌ طول‌ كشید، در مدخل‌ شهر، تابلویی‌ به‌ چشم‌ می‌خورد كه‌ روی‌ آن‌ نوشته‌ شده‌ بود، به‌ شهر خون‌ و انقلاب‌ خوش‌ آمدید. دقایقی‌ بعد ما درون‌ واتیكان‌ ۱۵۵ میلیون‌ مسلمان‌ شیعه‌ مذهب‌ بودیم‌. قم‌ خانه‌ طلبه‌هاست‌. جایی‌ كه‌ ملاها و رهبران‌ رژیم‌ ایران‌ در آنجا آموزش‌ دیده‌ اند. ما در شهر مذهبی‌ قم‌ بودیم‌، شهری‌ كه‌ خارجی‌ها و محققین‌ كمتر به‌ آن‌ پا می‌گذارند.

در شهر قم‌ زنهایی‌ هستند اگر چه‌ خود را در چادر مشكی‌ پیچیده‌ اند اما در واقع‌ جاذبه‌های‌ پنهان‌ این‌ شهر مذهبی‌ بشمار می‌روند. ظاهر این‌ زنان‌ با دختران‌ دانشجو و دبیر و كارمند تفاوت‌ ندارد، از قماش‌ زنان‌ معمولی‌ نیز نیستند. آنها صیغه‌ مردان‌ می‌شوند یعنی‌ به‌ ازدواج‌ موقت‌ آنها تن‌ در می‌دهند. دقایقی‌ با آنها همبستر می‌شوند و در مقابل‌ آن‌ پول‌ می‌گیرند تا زندگی‌ محقر خود را اداره‌ كنند.

شاید برای‌ همین‌ است‌ كه‌ قم‌ به‌ شهر زیارت‌ و عیش‌ و عشرت‌ شهرت‌ دارد و به‌ همین‌ دلیل‌ است‌ كه‌ مقامات‌ سیاسی‌ رژیم‌ و آخوندها خوش‌ ندارند سر و كله‌ خبرنگاران‌ در قم‌ پیدا شود.


نوال‌ السعداوی‌ با شریف‌ حطاطا

مصاحبه‌ی‌ زیر را نشریه‌ی‌ امِا (Emma) در شماره‌ی‌ ژانویه‌ی‌ ۲۰۰۲، با نوال‌ السعداوی‌ ـ زن‌ فمینیست‌ مصری ‌ـ منتشر كرد.

او از كودكی‌ دختری‌ توانا و زرنگ‌ بود اما با وجود این‌ نتوانست‌ از خطر مثله‌ شدن‌ جنسی‌ خود جلوگیری‌ كند. نوال‌السعداوی‌ نخستین‌ زن‌ پزشك‌ مصری‌ در سال‌ ۱۹۵۶ است‌. او در سال‌های‌ ۱۹۶۹ و ۱۹٨۰ كتاب‌های‌ «زن‌ و جنسیت‌» و «چهره‌ی‌ عریان‌ زن‌ عرب‌» را به‌ تحریر در آورد. سادات‌ در سال‌ ۱۹٨۱ او را به‌ عنوان‌ مخالف‌ سیاسی‌ به‌ زندان‌ افكند و در سال‌ ۱۹۹۳ به‌ خاطر فتوایی‌ كه‌ علیه‌ او داده‌ شده‌ بود، مجبور به‌ فرار و زندگی‌ در تبعید شد. از سال‌ ۱۹۹٨ دوباره‌ در مصر در كنار رودخانه‌ی‌ محبوب‌ خود نیل‌ به‌ زندگی‌ ادامه‌ می‌دهد.

(نوشته‌ آذر درخشان‌، برگرفته‌ از نشریه‌ «هشت‌ مارس‌» شماره‌ ۵، آوریل‌ ۲۰۰۲)

محسن‌ مخملباف‌ فیلمساز حزب‌الهی‌ سابق‌ كه‌ طی‌ سال‌های‌ اخیر به‌ جرگه‌ «اصلاح‌ طلبان‌» حكومتی‌ پیوسته‌، بالاخره‌ فرصت‌ را غنیمت‌ دیده‌ و در بازار بورس‌ تقاضا برای‌ مسئله‌ افغانستان‌ فیلمی‌ را به‌ سفارش‌ یونسكو بنام‌ «سفر قندهار» بروی‌ اكران‌ آورد. امپریالیست‌های‌ غربی‌ نیز به‌ پاس‌ این‌ خوش‌ خدمتی‌ طی‌ یكی‌ از صدها فستیوال‌ فیلم‌ به‌ او جایزه‌ دادند كه‌ البته‌ ایشان‌ «سخاوتمندانه‌» حاضر به‌ قبول‌ نبودند و اصرار داشتند كه‌ پاداش‌ او حل‌ مشكل‌ «زنان‌» افغانستان‌ است‌!!!

«سفر قندهار» حكایت‌ مشاهدات‌ دختر خانمی‌ افغانستانی‌ است‌ كه‌ در كانادا زندگی‌ می‌كند و برای‌ نجات‌ خواهرش‌ كه‌ در كابل‌ باقی‌ مانده‌ است‌، از ایران‌ باصطلاح‌ غیر قانونی‌ وارد افغانستان‌ می‌شود و دست‌ برقضا دختر خانم‌ راوی‌ فیلم‌ مخملباف‌ ژورنالیست‌ هم‌ هست‌.

مخملباف‌ برای‌ دادن‌ تصویری‌ ذلیل‌ و تحقیرآمیز از مردم‌ افغانستان‌ در این‌ فیلم‌ سنگ‌ تمام‌ گذاشته‌ است‌. تصویری‌ كه‌ همخوانی‌ با كارزار تجاوز امپریالیست‌ها به‌ افغانستان‌ را دارد. در سراسر فیلم‌ مردم‌ افغانستان‌ مردمی‌ حقیر و ناتوان‌ و بی‌هویت‌ هستند تا جایی‌ كه‌ بیننده‌ احساس‌ كند كه‌ چقدر عادی‌ است‌ كه‌ یك‌ قدرت‌ خارجی‌ بیاید و اینها را نجات‌ دهد. بی‌جهت‌ نبود كه‌ بوش‌ رییس‌ جمهور امریكا تقاضای‌ یك‌ نسخه‌ از این‌ فیلم‌ را كرد.

نگاهی‌ به‌ صحنه‌های‌ گوناگون‌ و اصلی‌ فیلم‌ بیندازیم‌

.

بنابر خبری‌ در «فرنتیرپست‌»، (۱۲ جولای‌ ۲۰۰۰) امانت‌ ننگرهاری‌ یكی‌ از اعضای‌ شورای‌ مركزی‌ گروه‌ جدیدالتأسیس‌ «حزب‌ ملی‌ مبارزین‌ افغانستان‌» اینچنین‌ به‌ «انتقاد» از اسامه‌بن‌لادن‌ پرداخته‌ است‌:

«"اسامه‌ منحیث‌ یك‌ مجاهد باید گام‌هایی‌ برای‌ قطع‌ جنگ‌ و برادركشی‌ در افغانستان‌ بر می‌داشت‌" او همچنین‌ اظهار داشت‌ كه‌: "مردم‌ بیگناه‌ در افغانستان‌ كشته‌ می‌شوند اما اسامه‌بن‌لادن‌ در این‌ مورد سكوت‌ اختیار نموده‌ است‌."»

اما این‌ «انتقاد» نیست‌ آقای‌ امانت‌ننگرهاری‌! این‌ را مردم‌ ما می‌گویند چاپلوسی‌ و تبسم‌ مقابل‌ آن‌ دوست‌ دیرین‌ تمام‌ بنیادگرایان‌ خاین‌ و جانی‌ وطن‌ ما و باداران‌ شان‌؛ این‌ نوع‌ «انتقاد» همان‌ چیزیست‌ كه‌ آدمكشان‌ جهادی‌ و طالبی‌ هر دو خواستار آنند: اول‌ آنان‌ را «مجاهد» به‌ معنای‌ مثبت‌ كلمه‌، بخوان‌ و بعد هرگونه‌ و هر قدر انتقاد بر آنان‌ بالای‌ چشم‌! این‌ همان‌ نوع‌ «انتقاد»هاست‌ كه‌ حتی‌ دلالان‌ قلمی‌ جلادان‌ جهادی‌ و طالبی‌ نظیر داكتراكرم‌عثمان‌ و رهنوردزریاب‌ و نبی‌مصداق‌ و اسحق‌ نگارگر (نرشیر) و... هم‌ از اشاره‌ به‌ آنها بر «رهبران‌» خود دریغ‌ نمی‌ورزند و «رهبران‌» نیز با ناز و كرشمه‌ فراوان‌ آنها را می‌پذیرند و این‌ بازی‌ نفرت‌انگیز بین‌ دو طرف‌ ادامه‌ می‌یابد.

نصیراله‌بابر وزیر داخله‌ دوران‌ بی‌نظیربوتو در مصاحبه‌ای‌ با «ویكندپست‌» مورخ‌ ۳۰ جولای‌ ۲۰۰۰ گفت‌:

«در ۱۹۹۶ زمانی‌ كه‌ دیدیم‌ رهبران‌ جهادی‌ افغانستان‌ فاقد درایت‌ لازم‌ جهت‌ استقرار صلح‌ و امنیت‌ در افغانستان‌ اند، ما افغان‌ها را در ایجاد زیربنای‌ اقتصادی‌ شان‌ كمك‌ كردیم‌. هیچكس‌ نمی‌تواند منكر شود كه‌ طالبان‌ در افغانستان‌ صلح‌ آورده‌ اند و در زمام‌ حكومت‌ ما به‌ آنان‌ كمك‌ كردیم‌. ما در مناطق‌ تحت‌ كنترول‌ آنان‌، علاوه‌ بر ایجاد سیستم‌ بانكی‌ و احداث‌ راه‌ها، مخابرات‌ را تأمین‌ كردیم‌.

همه‌ شهامت‌ شما را در دفاع‌ از حقيقت‌ میستايند

شهامت‌ شما را كه‌ برای گسترش‌ حقيقت‌ در پيكار ايد، همگی مورد تمجيد و تحسين‌ قرار میدهند. مشكل‌ است‌ تصور نمود مردمانی هم‌ پيدا میشوند كه‌ حرف‌ از آزادی میزنند ولی از امر «راوا» پشتيبانی نمیكنند. امااز آنجاييكه‌ بنيادگرايان‌ به‌ هر چيز نشان‌ خدا، دين‌ و رسم‌ و رواج‌ را می زنند، مردم‌ مغشوش‌ شده‌ نمیدانند كه‌ چگونه‌ بايد اعتراض‌ نمود.

اكنون‌ مردم‌ از صحبت‌ و مجادله‌ بيشتر از حمله‌ مستقيم‌ میترسند. ايده‌های روشن‌ و رزم‌ راسخ‌ تان‌ مايه‌ الهام‌ برای افراد بیشماری خواهد بود.

الينور دورنت‌ Eleanor Durrant
لندن‌

* * *

نقش‌ حياتی «راوا» در دفاع‌ از حقوق‌ زنان‌

دوستان‌ عزيز «راوا»،

سازمان‌ عفوبين‌الملل‌ همبستگی و حمايت‌ خود را به‌ تمام‌ زنانی كه‌ جهت‌ برگزاری روز جهانی زن‌ جمع‌ میشوند تقديم‌ میكند. زنان‌ افغان‌ در جريان‌ درگيریهای مسلحانه‌ در دهه‌ اخير در افغانستان‌ متحمل‌ درد و رنج‌ زياد شده‌ اند. هزاران‌ زن‌ قربانی جنگ‌های كور مخالفان‌ شده‌ اند. تعداد زيادی از زنان‌ آبرو و عزت‌ شان‌ را توسط‌ گروه‌های مسلح‌ از دست‌ داده‌ اند، تعداد قابل‌ ملاحظه‌ای از زنان‌ بيوه‌ شده‌ اند و شاهد ويرانی خانه‌های شان‌ بوده‌ اند، صدها هزار زن‌ در جستجوی پناهگاه‌ امن‌ در پاكستان‌ يا جاهای ديگر، با فاميل‌های شان‌ يكجا مجبور به‌ ترك‌ افغانستان‌ شده‌اند.

سازمان‌های زنان‌، مانند «راوا»، با وجود مواجه‌ بودن‌ با تهديد بخاطر فعاليت‌های شان‌ نقش‌ حياتیای در بالا بردن‌ آگاهی و دفاع‌ از حقوق‌ انسانی زنان‌ افغان‌ بازی كرده‌ اند. سازمان‌ عفوبين‌الملل‌ حمايتش‌ را از زنان‌ افغان‌ با جلب‌ توجه‌ مجامع‌ بين‌ المللی به‌ درد و رنج‌ آنان‌ ادامه‌ ميدهد و از مجامع‌ بين‌ المللی مصرانه‌ میخواهد تا جهت‌ حفظ‌ حقوق‌ زنان‌ افغان‌ دست‌ به‌ عمل‌ شوند. ما همچنان‌ از دولت‌ ها تقاضا می كنيم‌ تا تضمين‌ نمايند كه‌ سازمان‌های زنان‌ مانند «راوا» اجازه‌ دارند تا مبارزات‌ مسالمت‌ آميز شان‌ را بخاطر حقوق‌ زنان‌ بدون‌ تهديد و ارعاب‌ پيش‌ برند.

ما برای «راوا» در فعاليت‌هايش‌ بخاطر هشتم‌ مارچ‌ موفقيت‌ كامل‌ آرزو می كنيم‌.

تيم‌ افغانستان‌، سازمان‌ عفوبين‌الملل‌
Team Afghanistan, Amnesty International
انگلستان‌

معمرقذافی‌ رهبر لیبیا طی‌ سخنرانی‌ای‌ به‌ مناسبت‌ اعلام‌ حقوق‌ و وظایف‌ زنان‌ در لیبیا گفته‌ است‌:

«هر نظام‌ سیاسی‌ كه‌ بر پایه‌ دین‌ استوار باشد یا بخواهد موجودیتش‌ را با توسل‌ به‌ دین‌ توجیه‌ كند، از خطرناكترین‌ نظام‌ها برای‌ آزادی‌ زنان‌ بشمار می‌رود.»

او گروه‌های‌ بنیادگرا را متهم‌ به‌ ورشكستگی‌ و تلاش‌ برای‌ كنترول‌ توده‌هاكرده‌گفت‌ كه‌آنان‌(بنیادگرایان‌)به‌این‌ جهت‌ دین‌ را مورد استفاده‌ قرار می‌دهند كه‌ دین‌ نمی‌تواند طرف‌ بحث‌ و مخالفت‌ واقع‌ شود.

«این‌ بدترین‌ نوع‌ بهره‌جویی‌ از دین‌ است‌. نظام‌های‌ مبتنی‌ بر دین‌ خطرناكترین‌ نظام‌ها و از دیدگاه‌ اقتصادی‌، سیاسی‌ و علمی‌، از ملحدترین‌، ریاكارترین‌ و ورشكسته‌ترین‌ نظام‌ها می‌باشند.»

آخرین مطالب