بتاریخ ۲۰ فبروری ۱۹۹۵ بیش از صد تن زن و كودك هموطن ما كه خود را جمعی از «بستگان شهدا و اسیران آزادیخواه افغانستان» مینامیدند در شهر اسلامآباد به تحصن در وزارت داخله پاكستان و تظاهرات بیسابقهای دست زدند. آنان اطفال یتیم، بیوه زنان، مادران و خواهران داغدیدهای بودند كه پدر، پسر، برادر یا شوهر شانرا حزب گلبدین در پاكستان اختطاف و به شهادت رسانیده یا تا حال از زنده و مرده آنان خبری نیست. تمام این شهدا و ربودهشدگان از روشنفكران و افراد بانفوذ جامعه ما بودند. تظاهرات و تحصن مذكور از ساعت ۹ صبح شروع و ساعت ۲ بعد از ظهر اختتام یافت. تظاهركنندگان عكسهایی از شهدا، پلاكاردها و شعارهای «مرگ بر گلبدین!»، «گلبدین قاتل پدرم است!»، «گلبدین قاتل شوهرم است!»، «گلبدین برادرم را تكه تكه كرده است!»، «گلبدین پسرم را ربوده!» «گلبدین باید محاكمه و اعدام گردد!» و... روی آنها نوشته شده بود با خود حمل میكردند. همچنین آنان لیستی ناكامل شامل نام، وابستگی سیاسی و زمان اختطاف یا ترور ۴۶ نفر توسط باند گلبدین را با خود داشتند كه آن را در اختیار خبرنگاران و دیگر علاقمندان قرار میدادند. خبرنگار «پیام زن» با یكتن از برگزاركنندگان این تحصن مصاحبهای بعمل آورد كه فشردهای از آن را میخوانید:
سوال: لطفاً خود را معرفی نمایید.
جواب: من خواهر یكی از شهدا میباشم كه گلبدین خونش را به زمین ریخته است.
سوال: هدف از برگزاری این تظاهرات چه میباشد و از طرف كی به راه انداخته شده؟
جواب: این تظاهرات و تحصن از طرف زنان، خواهران، مادران، دختران و پسران شهدا و اختطافشدگان روشنفكر و آزادیخواه كشور ما كه توسط باند تررویستی گلبدین در پاكستان سر به نیست و یا اختطاف گردیده به راه انداخته شده است. هدف از تظاهرات عبارت است از به محاكمه كشانیدن گلبدین، افشای وی و باند جنایتكارش و فشار بر دولت پاكستان كه چطور به این آدمكش فضای ترور را مساعد ساخته و مقابل تمام اعمال جنایتكارانهی وی در داخل پاكستان بیتفاوتی به خرج داده است. ما میخواهیم به مردم و دولت پاكستان بگوییم كه اگر سه جوان افغان احساساتی و فریب خورده كه چند طفل مكتبی را گروگان گرفته بودند، آنچنان بیمحابا واجبالقتل بودند پس چرا گلبدین كه صدها روشنفكر و تحصیلكرده را در خاك پاكستان كشته یا ربوده، نباید مورد بازخواست و محاكمه قرار گیرد؟
صحنه هایی از تظاهرات وابستگان قربانیان ترور و اختطاف باند گلبدین در وزارت داخله، اسلام آباد در پلاکارتهای آنان میخوانیم: «حکمتیار قاتل برادرم میرویس است!»، «حکمتیار برادرم بریالی را ربوده!»، «حکمتیارآدمکش و فاشیست است!»
سوال: طوریكه از پلاكاردها و عكسها مشاهده میشود اكثریت و یا تمامی شهدا قبل از سقوط رژیم پوشالی به شهادت رسیده شما چرا حالا اقدام نمودید؟
جواب: بلی تقریباً همه قبل از سقوط رژیم پوشالی به شهادت رسیده یا اسیر اند. ما در آنزمان بطور انفرادی به مقامات پاكستان عریضه داده بودیم ولی در جریان سالهای دربدری و مراجعه به مقامات این كشور با هم آشنا شدیم و از آن میان عدهای از ما ماهها قبل به این تصمیم رسیدیم كه منبعد عرض و داد خود را مشتركاً و در سطح وسیعتر و موثرتری پیش ببریم. به این منظور كمیتهای هم بنام «بستگان شهدا و اسیران آزادیخواه افغانستان» را ایجاد كردیم تا حتیالامكان با تمامی خانوادههایی كه از باند گلبدین و باندهای برادرش زخم خوردهاند، تماس برقرار كنیم.
سوال: آیا مقامات پاكستانی در این مورد با شما دیدهاند، اگر ندیده برنامه شما چه میباشد؟
جواب: در جریان تحصن و تظاهرات وزیر سرحدات پاكستان و نیز داكترسیدپرویزعباسشاه، معاون كمشنر اسلامآباد با ما ملاقات و عرایض ما را گرفتند و وعده بررسی قضایا را دادند. ما تصمیم داشتیم در صورتیكه دولت پاكستان مثل سابق با بیاعتنایی عمل كند، این تحصن را مدتها ادامه دهیم.
سوال: شما بعد از این چه برنامه دارید؟
جواب: ما در تلاش هستیم كه زنان بیشتری را بسیج كنیم. سازمانهای بینالمللی را آگاه و بر آنها فشار آوریم كه از بنیادگرایان افغانی كه قاتل هزاران مرد و زن و عامل دهها هزار معلول و صدها آوارهاند حمایت نكنند. سعی خواهیم نمود پشتیبانی سازمانها و شخصیتهای وطندوست و عدالتپسند كشور و خارجی را برای رهایی اسیران از چنگال بنیادگرایان و محكوم ساختن جنایات آنان، جلب كنیم.
سوال: چه پیامی دارید؟
جواب: از خانوادههایی كه عضو یا اعضایی از آنان قربانی تروریزم گلبدین و شركای جرمش شدهاند، شخصیتها، محافل، نشریات و سازمانهای آزادیخواه میخواهیم كه برای هر چه بیشتر كامل شدن لیست ما و موثریت و نتیجه بخش بودن اقدامات ما، باید بیشتر از این دچار ناامیدی یا محافظهكاری نشده، خون عزیزان خود را به اخوان نبخشیده، خانوادههای ماتمدار دیگر نظیر خود شان را همدرد واقعی خود پنداشته و مطمئن باشند كه با مبارزه متحدانه دراین زمینه میتوان به موفقیتهایی دست یافت. بناً از تمام آنان تقاضا میكنیم درباره از دست رفتگان خود با جزئیات و یا عكسهایی از آنان برای ما نوشته و به آدرس موقت ما ارسال دارند.
و اجازه بدهید خطاب به مردم پاكستان هم بگوییم كه اگر میخواهید رضایت مردم افغانستان را كسب كنید، اگر میخواهید با كشور همسایه و همكیش خود در صلح و صفا زندگی كنید و روابط برادرانه داشته باشید، دولت پاكستان باید از حمایت بنیادگرایان دست بردارد. زیرا افغانستان آزاد، دموكراتیك و آرام به نفع پاكستان نیز میباشد و بنیادگرایی، اسلام مردم و ارزشهای آزادی هر دو را میآلاید.
صحنه هایی از تظاهرات وابستگان قربانیان ترور و آدم ربایی باند گلبدین در اسلام آباد
