بادار یكیست فقط لطفش كم شده!
رحمت شاه آفریدی در «فرنتیرپست» (۱۰ می ۱۹۹۸) مینویسد:
«احمدشاه مسعود در پاسخ به این سوال از من كه "تعجب میكنم كه شما پاكستانیها چگونه توانستید این فنون (استفاده از طیاره و تانك و راكت) را به طالبان یاد دهید و طالبان چگونه توانستند یاد بگیرند"، خودش جواب داد:
"ما میدانیم چگونه. وقتی امریكاییان مخالف روسها بودند، آنان تمام فنون مذكور را به ما نیز یاد دادند. و شیوه رساندن پول از پاكستان هم طوری است كه قبلاً بود و تنها افراد تغییر كرده اند."»
احمدشاه مسعود ناپلئون، به وابسته بودن خودش و سایر جنایتكاران خاین جهادی به امریكا اعتراف صریحی دارد.
ولی واقعیت اینست كه او و «برادران» نباید خیلی مأیوس باشند. امریكا هنوز از هیچكدام از مزدوران جهادیش سیر نشده و هیچیك را در پهلوی نوریگای پانامه نهنشانده و بنابر اقتضای اوضاع و جنگاندن و آشتی دادن هر كدام، در صدد است تا بار دیگر همه یا تعدادی از آنان را با آرایش دیگری در بازیش در افغانستان روی صحنه آورد. دههابار سگ و پشك ساختن و بعد جور ساختن گلبدین و ربانی و سرانجام هر دو را با ناپلئون و با حزب وحدت و دوستم در یك كاسه نان دادن و وچ كردن آنان علیه طالبان و بعد هر دو طرف را در اسلامآباد بر سر میز مذاكرات نشاندن، از آفتابیترین حقایق قرار داشتن سر نخ كلیه خاینان بنیادگرا در دست امریكا است.